اختصاصی / به گزارش غیرمنتظره، حدود چهار سال قبل بود که پس از مشخص شدن نفرات ثبت‌نام کرده در انتخابات شوراهای شهر و روستا، مشخص شد که هیچ‌یک از چهار رئیس شورای شهر رشت در دوره چهارم یعنی رضا جمشیدی چناری، عباس صابر، محمد رفیعی نوده و مسعود کاظمی لیچائی اقدام به ثبت‌نام در انتخابات شوراها نکرده‌اند. جمشیدی به خارج از ایران مهاجرت کرد، صابر فرماندار آستارا است، رفیعی نوده به فعالیت حقوقی خود ادامه می‌دهد و مسعود کاظمی نیز مدیرکل امور شهری و روستایی استانداری گیلان است.

علاوه بر این چهار عضو شورا، فرهاد شوقی چهارده دیگر عضو شورای شهر رشت نیز اقدام به ثبت‌نام در انتخابات نکرد و از سایر اعضای شورای چهارم رشت نیز محمود باقری خطیبانی، سید رضا موسوی روزان، مظفر نیکومنش و محمدحسین واثق کارگرنیا موفق به راهیابی به شورا نشدند، فرانک پیشگر نیز به‌عنوان علی‌البدل دوم شورای پنجم هیچ‌گاه امکان ورود به شورا را پیدا نکرد و مابقی اعضا یعنی حجت جذب، اسماعیل حاجی پور، سید امیرحسین علوی، رضا رسولی و فاطمه شیرزاد نیز به شورای پنجم راه یافتند.

اما در آن زمان احساس می‌شد که شورای چهارم شهر رشت دچار یک سندروم روسای تک ساله و فراری شدن روسای شورا از ادامه فعالیت در شورای شهر شده‌اند. پس‌ازاین در دوره پنجم شورا امیرحسین علوی توانست دو سال اول شورا ریاست را در اختیار بگیرد تا از غول مرحله اول یعنی سندروم روسای تک ساله شورا عبور کند، اما سال سوم شورا ریاست به اسماعیل حاجی پور رسید، کسی که همواره نامش در انتخابات به رد صلاحیت گره خورده و عموماً برای به دست آوردن صلاحیت در مرحله دوم تلاش می‌کند. با این وجود، حاجی پور در همین شورای پنجم توانست با کمترین زمان ممکن برای تبلیغات انتخاباتی رأی دوم شهر رشت را به‌دست بیاورد.

ریاست سال چهارم شورا اما به کسی رسید که شاید هیچ‌کس انتظار حضورش در شورای شهر رشت را نداشت. باتجربه‌ترین عضو شورای شهر رشت سابقه شهرداری رشت، فرمانداری شهرستان رشت و دو دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه شهرستان رشت را در کارنامه داشت و به قول خودش با توصیه‌ای از جانب بزرگان اصلاحات در تهران پای به میدان رقابت انتخاباتی گذاشت.

رمضانپور از همان ابتدا به‌خوبی می‌دانست مانند حاجی پور و بسیاری دیگر از اصلاح‌طلبان در مرحله نخست بررسی صلاحیت‌ها شانس کمی برای تائید دارد و همین‌طور نیز شد و درنهایت چند روز مانده به برگزاری انتخابات پوسترها و بنرهای رمضانپور در سطح شهر نصب شد و او نهایتاً توانست رأی اول شهر رشت را به دست بیاورد.

حالا اما رئیس باتجربه سال چهارم شورای شهر رشت حرفی میزند که نشان می‌دهد سندروم روسای تک ساله و فراری شدن آنان از ادامه فعالیت در شورای شهر دوباره فعال شده و او قصد کاندیداتوری در انتخابات شورای ششم را ندارد، انتخاباتی که مشارکت در آن حتی در تعداد ثبت‌نام کننده‌ها نیز نسبت به دوره قبل به طرزی بسیار عجیب پایین و کم است.

اینکه دلیل عدم تمایل روسای شورای شهر رشت از حضور در انتخابات شورا چیست خود سؤالی است که باید به‌صورت ریشه‌ای به آن پرداخت، اما قطعاً روسای شوراها با هر عملکردی بالاخره یک سال مسیرهای مختلف و روابط فراوانی را تجربه کرده‌اند و نباید به‌سادگی تجربه یک‌ساله به‌دست‌آمده برای آنان به‌راحتی از ذهن کنار برود و آنان در مسیر کناره‌گیری قرار گیرند، زیرا این موضوع سبب خواهد شد تا مسیر آزمون‌وخطا و یادگیری امور برای افراد تازه‌وارد به وجود بیاید.