به گزارش غیرمنتظره، اهل رشتم و دوست داشتم این بار طبیعت شهرم را به‌صورت انتزاعی به تصویر بکشم.

نمایشگاه آشیان که روز جمعه ۱۲ آذرماه در گالری بهارک افتتاح شد بیانگر تصاویری از همین نقاشی‌های انتزاعی است. وارد هر شهری که می‌شوم بافت و تمدن آن شهر مرا تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. تأثیر بافت اقلیمی منطقه و تأثیر آب و هوا باعث می‌شود در کارم تأثیر بگذارد.

این مجموعه سومین نمایشگاه انفرادی من است که تا ۱۷ آذرماه هم ادامه دارد. نمایشگاه‌های طبیعتم حتی اگر در تهران هم نباشد، استقبال خوبی از آن می‌شود. اکنون در تهران به‌خاطر جذابیت نقاشی‌های اقلیمی هم مورد استقبال خوبی واقع شده و هم چهار اثرم تاکنون فروش رفته است.

«آشیان» داستان تمدن استان گیلان است. بستری است که در آن عالمی شکل گرفته است. از نامش هم پیداست که هر شهر و روستایی برای من عالمی را شکل می‌دهد که با هر بافت و شهر دیگر این عالم متفاوت است.

شاید در ذهن مخاطبانم پیش بیاید که چرا اینقدر در آثارم خانه کار شده است. هر خانه‌ای برای من قصه‌ای دارد. فرسایش دیوارها، کهنگی درها و شکل و شمایل سقف ها همه نشان دهنده زمانی است که سپری شده است و عالمی که در آن شکل گرفته است که به مرور زمان شکل قصه زندگی آن انسان را به خودش می‌گیرد. همیشه جست‌و‌جوی من در این زمینه بوده است که چگونه آن را به تصویر بکشم.

هر بافت و هر منطقه از ایران روایت خاص خود را دارد. وقتی ماسوله می‌رویم با دنیایی مواجه می‌شویم که در قسمت‌های دیگر گیلان وجود ندارد. بسیاری از آثارم در کاشان شکل گرفت و خیلی‌های دیگرش در اصفهان و قصه و روایت خشکی زاینده رود بود.