به گزارش سپیدخبر ، ۲۱ اردیبهشت ۹۵ برای داماش ها یک روز سیاه و تیره بود. وقتی وارد عضدی میشدید انگار وارد یک مجلس عزاداری شده اید و عده ای عزیزترین فرد زندگیشان را از دست داده اند و همان حس به شما دست میداد. گوشه ای از ورزشگاه را پارچه سیاهی در بر گرفته بود و هواداران سکوت کرده بودند. صدا بازیکنان داخل زمین در تمام زمین طنین افکن بود اما پس از چند دقیقه سکوت شکسته شد و همه مسولان فوتبالی و غیر فوتبالی بجز مسعود رهنما از دم تیغ گذرانده شدند. داماش در پایان آن بازی به لیگ دسته دوم سقوط کرد و آرزوهای تعداد زیادی از هواداران را با خود به فراموشخانه لیگ دو برد.

گویا تاریخ فوتبال این شهر با نادر دست نشان گره خورده است. روز سیاه داماش دقیقا بازی با صنعت نفت بود. روزی که نادر دست نشان بر روی نیمکت صنعت نفت نشسته بود و پس از بازی با هواداران داماش هم بغض شد. همین طرفداران داماش نایب قهرمانی در جام حذفی را با نادر دست نشان تجربه کردند اما الان حرف از سقوط بود. داماش سقوط کرد اما همیشه در قلب هوادارانش زنده ماند تا منتظر منجی بمانند.

روزهای سخت سقوط ، انبوهی از بدهکاری ها و تعویض اسم ها خلق الساعه همانند خنجری در قلب هواداران داماش بود اما منجی داماش از شورای شهر رشت سر بیرون آورد. جایی که برای دادن کمک مالی به این تیم امروز و فردا می کردند. اسماعیل حاجی پور همانند قهرمان شنل پوش قصه ها وارد داستان داماش شد و با خرید امتیاز رهپویان رضوانشهر دوران جدیدی را برای داماش رقم زد.

حاجی پور به عنوان مالک تیم جدیدی را تشکیل داد اما در فصل اول تیم داماش به علت بی تجربگی نتوانست به لیگ دسته اول صعود کند. هرچند در این میان یارگیری اشتباه، حاشیه ها و… بر روی عملکرد داماش بسیار تاثیر داشت. سال دوم تیمداری حاجی پور برای آنها بوی صعود میداد و تا حدود زیادی توانستند به این مهم نزدیک شوند اما آن پنالتی لعنتی تمام معادلات را بهم ریخت. پنالتی که اگر در مقابل شاهین بوشهر وارد دروازه می شد داماش راهی بازی های پلی اف می شد و زحمات حاجی پور به بار می نشست.

باشگاه های خصوصی معضلات زیادی دارند که هیچکس از آنها خبردار نیست. داماش یکی از تیم های خصوصی رشت است که برای مقابله با تیم های دولتی و تا دندان مصلح احتیاج به کمک دارد. شاید این روزها حاجی پور خیال واگذاری و راحت شدن از روزهای سخت داماش را داشته باشد اما هواداران داماش هیچگاه همدلی او را برای زنده ماندن داماش فراموش نمی کنند. حاجی پور اگر در داماش بماند یا تیم را واگذار کند به طور حتم هواداران داماش فقط یک حرف را در مواجه با او خواهند زد” آبرار تو رشتی، هانی واسین مشتی”