اختصاصی / به گزارش سپیدخبر، روز گذشته بود که انتشار یک ویدئو در فضای مجازی حکایت از درگیری یک شهروند با یکی از مأمورین شهرداری رشت داشت. درگیری‌ای که البته با الفاظ تند و زننده‌ای همراه بود. در ابتدای انتشار این ویدئو در فضای مجازی موضع‌گیری‌ها نسبت به فحاشی این شهروند بسیار زیاد بود و حتی دو عضو شورای شهر رشت نیز در صفحات اینستاگرامی خود در همان ابتدای کار موضع‌گیری‌های صریح داشتند.

پس‌ازاین بود که یک فایل صوتی منتسب به همان خانم در فضای مجازی منتشر شد و وی توضیحاتی را در خصوص نحوه درگیری فوق ارائه کرد. وی در این فایل صوتی مدعی شد که دو تن از نگهبانان ورودی محدوده پیاده راه شهرداری رشت به‌عمد وی را وارد این درگیری کرده‌اند! این فرد مدعی شد که نگهبان محدوده پیاده راه علیرغم داشتن کارت تردد مانع از ورود وی به محدوده پیاده راه شده است.

اگرچه این مسائل دلیل موجهی برای فحاشی و اتهام زنی نمی‌شود اما به‌هرحال باید قبول کرد که بخش اعظمی از مشکلات و معضلات شهری به دلیل خشم عجیب شهروندان است. شهروندانی که گاه در قامت یک راننده و گاه در لباس یک نگهبان ورودی محدوده پیاده راه خود را بالاترین قدرت می‌دانند و به اقداماتی دست می‌زنند که نه در شأن یک شهروند است و نه قانونی برای آن وجود دارد.

امروز جامعه خشمگین و عصبانی شهر رشت فضایی را ایجاد کرده که هر روز شاهد درگیری‌های بی‌شمار شهروندان هستیم. جامعه‌ای که همه در شکل‌گیری عصبانیت و خشم آن باید خود را مقصر بدانیم و بجای موضع‌گیری‌های اینستاگرامی و مصاحبه‌های تند و آتشین می‌بایست آستین همت را برای ایجاد آرامش در فضای شهری، بخصوص فضای مدیریت شهر بالا زد.

هرچه که هست می‌بایست قبول کنیم که شهروندان این شهر از راننده معترض تا نگهبانی که علیرغم رؤیت کارت تردد مانع ورود راننده به محدوده پیاده راه شده با چشمانی باز عملکرد شورا و شهرداری را نظاره می‌کنند. شهروندی که هر روز حجم بالای اختلافات در فضای مدیریت شهری را می‌بیند و خبر از بلاتکلیفی ۴ ماهه شهر پس از استعفای نصرتی قزوینی نژاد می‌شوند شهر را بدون کلانتر تصور کرده و وارد چنین درگیری‌های لفظی و گاه فیزیکی می‌شود.

پس هر آنچه هست ابتدا می‌بایست مدیران و مسئولین شهر و استان بجای محکوم کردن دیگران خود را مقصر تمامی این وقایع دانسته و برای جلوگیری از تنش در میان شهروندان آسایش و آرامش را در شهر ایجاد کنند و خود عامل بروز تنش و عصبانیت در شهر نباشند.