به گزارش غیرمنتظره، خلاصه خبر این بود: خانه محمود اعتمادزاده (م.ا.به‌آذین) در معرض کوبیده شدن است و با تبدیل شدن به یک خاطره صرف فاصله چندانی ندارد. این فحوای کلام کاوه اعتمادزاده فرزند نویسنده و مترجم فقید است که دیروز در گفت‌وگویی با ایسنا از در معرض خطر بودن بنایی که پدرش در آن می‌زیسته، گفته است. ظاهرا خطری که بنای خانه‌های مشاهیر ادب و هنر مانند نیما یوشیج، هوشنگ ابتهاج و دیگران را تهدید می‌کرد حالا متوجه خانه به‌آذین هم شده است.

کاوه اعتمادزاده گفته در حالی تلاش می‌کند خانه پدری خود را به موزه تبدیل کند که ۶۰ درصد این ملک سهم بسازبفروش است: «این خانه سابقه تاریخی ۵۵ ساله دارد. خانواده به‌آذین از سال ۴۶ در این خانه که در آریاشهر واقع است، سکونت داشته‌اند. این ملک‌ها آن زمان به قیمت ارزانی فروخته می‌شد، اما ما به هر زحمتی که بود بهای این خانه را که ۷۲ هزار تومان بود فراهم کردیم. در حالی که فقط نصف آن را داشتیم و نصف دیگر آن را وام گرفتیم.»بنا به آنچه فرزند به‌آذین گفته، دلیل فروش ۶۰ درصد از ملک به یک بسازبفروش این است که سایر وارثان خانه به سبب نیاز مالی سهم خود را که معادل ۶۰ درصد از ملک است، به او فروخته‌اند. مابقی ملک که شامل ۴۰ درصد از آن است، قانونا در اختیار کاوه اعتمادزاده است.

او تاکید می‌کند که دغدغه فرهنگی دارد و به دنبال این است که به وظیفه فرهنگی خود عمل کند، چراکه می‌خواهد خانه به‌آذین که یادگار این نویسنده و مترجم فقید است، باقی بماند.کاوه‌ اعتمادزاده که در تمام این سال‌ها خانه پدرش را به همان شمایلی که او زنده بود نگه داشته در این باره گفته است که اتاق‌ها، میز کار، صندلی و تختخواب پدرش همان‌طور و همانجا که در زمان حیات پدر بوده‌، دست نخورده باقی مانده است. همان‌طور که در مورد محل زندگی نیما و دیگر نویسندگان و شاعران هم گفته شد و می‌شود، علاوه بر اینکه نویسنده و شاعر و مترجم آثارش را در آنجا پدید آورده، آن خانه‌ها محل رفت‌‌وآمد دیگر نویسندگان و شاعران و اهالی فرهنگ و هنر نیز بوده است.

کاوه اعتمادزاده نیز به عنوان حاضر و ناظر بر بخش مهمی از آن روزگار در منزل به‌آذین فقید، بر این جنبه از اهمیت در خانه پدری تاکید می‌گذارد: «پذیرایی خانه که محل حضور افراد مختلف بود هنوز به همان شکل است، چون این خانه میراث فرهنگی همه ماست.» اگر در مورد نیما دوستداران او و علاقه‌مندان به حفظ ملکی که او در آن سکونت داشته، کسی از اعضای خانواده او را در کنار خود نمی‌دیدند تا صدای‌شان برای استمداد از نهادهای ذی‌ربط رساتر به گوش برسد، در مورد به‌آذین اما کاوه، پسرش خود بیش از همه دغدغه حفظ خانه پدری را دارد: «نیاز است به یک اجماع و همکاری جمعی توسط همه فرهنگ‌دوستان ایران برسیم تا جلوی این ضایعه فرهنگی گرفته و اینجا به موزه تبدیل شود تا همه بتوانند از آن بازدید کنند و ببینند که در چه شرایط ساده‌ای چه کارهای بزرگی صورت گرفته است.»

به هر حال انتشار گفت‌وگوی کوتاه به‌آذین دیروز نام او را در صدر اخبار ادبی قرار داد. نویسنده و مترجم نامداری که به اعتبار ترجمه‌هایش از نویسندگانی چون بالزاک، رولان، شولوخوف، شکسپیر، برشت و … نقش قابل ‌اعتمادی در معرفی بخشی از دستاوردهای مهم ادبی جهان به فارسی‌زبانان دارد.

استاد محمود اعتمادزاده ملقب به م.ا. به‌آذین نویسنده شهیر معاصر متولد ۲۳ دی ۱۲۹۳ در کوی خمیران چهل تن رشت بود که در ۱۰ خرداد ۱۳۸۵ در بیمارستان آزاد تهران به علت ایست قلبی جان سپرد.

به‌آذین فعالیت‌های ادبی خود را از سال ۱۳۲۰ –زمانی که قهرمان مجروح دوران جنگ بود و یک دست نداشت– با انتشار داستان‌های کوتاه خود آغاز کرد. نوشته‌ها و داستان‌های کوتاهِ بیشتری در طولِ سالهای بعد به رشتهٔ تحریر درآورد و با ترجمهٔ آثار شکسپیر، بالزاک، رومن رولان و شولوخوف و نگارشِ خاطرات و تجربیاتش از زندان‌های دههٔ ۱۳۵۰، به خدمات ادبی خود ادامه داد. شهرت وی از زمان سردبیری هفته‌نامهٔ کتاب هفته و سپس ریاست کانون نویسندگان آغاز شد.