اختصاصی / به گزارش غیرمنتظره، آبستراکسیون در شورای شهر رشت چیز چندان عجیبی نیست. اوج آن به شورای چهارم و ادامه آن در شورای پنجم سبب دلخوری رشتوندان از منتخبین خود در پارلمان محلی شده است.

شاید یکی از مهم‌ترین دلایل گلایه عموم مردم شهر رشت از شورای چهارم اختلافات داخلی، جنگ و جدل‌های هر روزه و درنهایت، آبستراکسیون‌های مداوم بوده است. موضوعاتی که البته اکنون نیز در شورای پنجم شهر رشت به‌صورت نه‌چندان عیان و نه‌چندان پنهان در حال وقوع است و اگر ترسی از واکنش تندتر مردم وجود نداشت، به همین نیمچه نمایش اتحاد هم پرداخته نمی‌شد.

حال اما عجیب‌تر آنکه آبستراکسیون کنندگان بجای آنکه از مردم بابت قصور خود در از بین رفتن آخرین فرصت برای پاسخگویی به اعتراض فرمانداری در خصوص ۵ مصوبه دارای ایراد قانونی، عذرخواهی کنند، آبستراکسیون را راهی برای اصلاح امور می‌دانند! اما اینکه آیا این اصلاح صحیح است یا غلط باید گفت که هر دو گروه خود را محق دانسته و این مردم هستند که در میان کش‌وقوس‌های دو فراکسیون اکثریت و اقلیت شورا له خواهند شد.

آبستراکسیون کنندگان بجای آنکه پاسخگوی رأی مردم به خود باشند خود را وارد چالش‌های سیاسی می‌کنند و پاسخی به این سؤال ندارند که اگر روند معادلات شورایی به نفع آنان تغییر کرد و طیف مقابل همانند آنان زیر میز زد، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟! آیا بازهم شاهد آبستراکسیون‌های دیگری خواهیم بود؟!

پس هرچه که هست این کشمکش‌های شورایی چیزی جز زیر سؤال بردن حرمت نام “انجمن شهر” را در پی نخواهد داشت. اعضای شورایی که خود هر یک می‌توانند در سمتی استانی و کشوری دارای جایگاهی باشند، اکنون به خاطر پنج کمیسیون در پارلمان محلی چوب حراج به آبروی شهر رشت زده‌اند و نمی‌دانند بازتاب آبستراکسیون‌های مصلحتی آنان چه خواهد بود!