به گزارش غیرمنتظره و به نقل از اعتماد آنلاین، سهیل فداکار، بازیکن تیم ملوان انزلی درباره فوت هوادار تیم ملوان و شکست مقابل سپاهان گفت: «همیشه بازی با سپاهان‌سخت بوده و این تیم یکی از تیم‌های بزرگ است اما ما موقعیت‌های زیادی داشتیم با این حال همه چیز دست به دست هم داد تا یک روز بد فوتبال باشد. متاسفانه یکی از هواداران دو آتیشه ملوان را از دست دادیم. واقعا در ایران فقط چنین چیزهایی را می‌شود دید چون هرجای دنیا باشد بازی را نگه می‌دارند. در اینجا یکی می‌گفت مُرده یکی می‌گفت خوب است! اصلا نمی‌دانم چی بگویم.»

او درباره این اتفاق گفت: «دقیقه ۲۰ یا ۲۵ بود که روی نیمکت بودیم و سکوی هواداران ملوان کنار نیمکت ما بود. دیدیم فریاد می‌زنند آمبولانس بیاورید یک نفر سکته کرده متاسفانه ماموران درب را باز نمی‌کردند و انگار اتفاقی رخ نداده است و بعد منتظر دستور یکی بودند تا درب را باز کردند. از جلوی من برانکارد رد شد و خودم هوادار را دیدم و حالم خیلی بد شد. با هزار تا دعوا و بحث با برانکارد بیرونش آوردند و با آمبولانس او را بردند. باید بازی لغو میشد. تمام بازیکنان درون زمین هم متوجه شدند که بازی برای این موضوع متوقف شده است. چرا نباید بازی را کنسل می‌کردند؟ تمام ذهن‌ها رفت به آن سمت. جان انسان از همه چیز مهمتر است. مگر نباید دوتا آمبولانس در زمین باشد؟ یکی که هوادار ما را خارج کرد اگر خدای نکرده دوبازیکن مصدوم میشد با کدام آمبولانس می‌خواستند آن‌ها را به بیمارستان برساند؟»

فداکار درباره زمان سپری‌شده تا آوردن برانکارد گفت: «فکرکنم‌۴-۵ دقیقه طول کشید! کسی که ایست قلبی می‌کند باید همان لحظه بالای سرش برسند. هیچی نبود! دکتر تیم ما با دست سینه او را فشار می‌داد تا قبلش برگردد مگر همچین چیزی می‌شود؟ اصلا پزشک استادیوم یا دو دستگاه کجا بود؟ دکتر ما باید برود سر او تا احیای‌اش کند؟ مگر همچین چیزی می‌شود؟»

او درباره گفته‌های رئیس ایفمارک مبنی بر اینکه «اگر امکانات پزشکی نبود نباید بازی برگزار می‌شد»، گفت: «این‌ها همه صحبت است! کدام‌قانون؟ ما که چیزی ندیدیم. خدای نکرده برای بازیکنی اتفاق رخ‌دهد با دست می‌خواهند قلبش را احیا کنند؟ ما فوتبال بازی می‌کنیم تا مردم شاد شوند اما وقتی مردم می‌آیند و این اتفاق رخ می‌دهد به چه دلیل باید بازی کنیم؟»

سهیل فداکار افزود: «با ۶۳ سال سن ده ساعت راه از انزلی به اصفهان آمد به عشق این تیم خب ما هم باید ارزش قائل شویم برای این هواداران. کی به اینها هزار تومان پول می‌دهد که این همه راه را بیایند؟ هیچ کی! اینها تمام عشق و زندگی‌شان ملوان است. نباید جانشان را از دست دهند که! بعد آقای رفعتی می‌گوید نباید بازی را لغو می‌کردیم. نخیر! باید لغو می‌کردید. دقیقه ۶۰ میشنیدم تماشاگران فحش می‌دادند و می‌گفت شما این را کشتید او مُرد! من دقیقه ۷۰ که می‌خواستم وارد زمین شوم اصلا مغزم کار نمی‌کرد و حالم خوب نبود. فکرم پیش آن مرحوم بود و انگار در زمین نبودم! فقط در ایران اینطور است!»

او در ادامه گفت: «من جلوی سکوی هواداران داشتم گرم می‌کردم و دقیقه ۷۰ یا ۷۱ وارد زمین شدم. من اصلا نفهمیدم چطور پنالتی شده است چون درگیر سکو بودیم. هواداران فریاد می‌زدند «مُرد، مُرد، …» هواداران به آقا مازیار گفتند او مُرده اما رفعتی گفت زنده است. دقیقه ۶۵ تماشاگران خبر دادند که پسر او در بیمارستان است و خبر داده تمام کرده است. ته این فوتبال چی می‌خواهد شود؟ ما پارسال آن‌ها را بردیم یا آن‌ها بردند خب که چی؟ جان انسان خیلی مهم است. نیروی انتظامی آن‌ها می‌گفت دارید جو می‌دهید که آقای زارع با او بحث کرد. چه جوی دادیم؟ الان جواب خانواده او را کی می‌دهد؟ از جان یک انسان بالاتر داریم؟ مگر در لالیگا این اتفاق رخ نداد و بازی را نگه نداشتند؟ حالا اگر دوتا بازیکن سر به سر می‌شدند و فقط یک در آمبولانس باقی مانده بود چی کار باید می‌کردند باید سر به سر در آمبولانس می‌گذاشتند؟ ناظر باید تا ورود یک آمبولانس دیگر بازی را نگه می‌داشت و بازیکنان هم کمی روحی آرام می‌گرفتند. پسر مرحوم از بیمارستان گفته بود او فوت شده اما رفعتی می‌گفت نمُرده بازی باید ادامه پیدا کند!»

فداکار در نهایت گفت: «این هوادار شناخته شده بود و اکثر بازی‌های ما در خارج از خانه و داخل خانه را می‌آمد. واقعا جای تاسف دارد و خیلی ناراحت شدیم خدا به خانواده‌اش صبر دهد. غم بزرگی برای انزلی و ملوان به وجود آمد. الان ما تا صبح صحبت کنیم چیزی تغییر نمی‌کند. آقای مازیار زارع آن همه صحبت کرد و رفعتی را تا آخر عمر محروم کنند آیا جان آن آدم برمی گردد؟ باهم مهربانتر باشیم و بدانیم جان انسان از هرچیزی مهمتر است. امیدوارم همه چیز درست شود!»