به گزارش غیرمنتظره، شکست آمریکا در شورای امنیت و اعمال مکانیسم ماشه باعث خشم بسیار آمریکایی‌ها شد. کلی کرافت(نماینده آمریکا در سازمان ملل) در سخنرانی نسبتا تند خود بعد از ردیه اعضای سازمان ملل  تاکید کرد که درخواستش مبنای قانونی دارد و مخالفت اعضای شورای امنیت تاثیر حقوقی بر آن نخواهد داشت.

این در حالی است که اعضای اصلی شورای امنیت قویا اعلام کردند که درخواست آمریکا خلاف قانون بوده و مورد پذیرش آنها نیست.

اما اکنون که تیر آمریکا به سنگ خورده، ترامپ دست به چه اقدامی علیه ایران می‌زند؟ برخی کارشناسان معتقدند که شاید درگیری مستقیم آخرین راهکار ترامپ باشد. پیش از این هم برخی کارشناسان داخلی و خارجی از احتمال درگیری مستقیم دو کشور بعد از پایان طرح مکانیسم ماشه خبر داده بودند. اما آنچه مشخص است این است که درگیری احتمالی ایران و آمریکا به صورت محدود و در یک زمین بی طرف رخ خواهد داد.

به نظر می‌رسد این زمین بی طرف عراق باشد. برخی شواهد پیش از این نیز نشان داده بود که عراق چقدر می‌تواند التهاب زا بوده و باعث درگیری قوای مختلف باشد. حالا نشریه فارن پالیسی در گزارش خودش به برخی ابعاد این قضیه نگاه انداخته است.

مصطفی الکاظمی، تصمیم حیاتی و آینده منطقه

از نظر نویسنده فارن پالیسی اکنون همه چیز به تصمیم و اراده مصطفی الکاظمی بستگی دارد و او است که می‌تواند عراق را تبدیل به محل درگیری یا زمین تعادل قوا نماید.

فارن پالیسی در این زمینه تاکید دارد: اگر مصطفی الکاظمی خیلی تحت تاثیر امریکا قرار گرفته و بر حشد الشعبی  و متحدان ایران فشار بیاورد آنگاه ممکن است قدرتش را از دست بدهد.

الکاظمی در این مدت سعی کرده عراق را در یک حد وسط نگه دارد و به خصوص باعث به هم خوردن امنیت آن و بازگشت اعتراضات شدید چند ماه گذشته نشود. طبق گفته فارن پالیسی، سفر هفته قبل الکاظمی به آمریکا برای بسیاری سوال برانگیز شده است. او پیش از این مسئول امنیت ملی عراق بود و بسیاری او و تشکیلاتش را بی تقصیر در جریانات تروریستی اخیر(شهادت ابو مهدی  و سردار سلیمانی) نمی‌دانند. همچنین برخی معتقدند نخست وزیری الکاظمی به علت گرایشات و سوابق سیاسی و امنیتی اش به معنی افزایش ارتباط و قدرت آمریکا با عراق بوده است. از این جهت، الکاظمی و دولتش به شدت زیر ذره بین حشد الشعبی و جبهه مقاومت است.

با این حال، الکاظمی با مشکلات زیادی روبرو است که مانع از غش کردن او به سمت آمریکا و متحدانش می‌شود. اعتراضات اقتصادی اخیر، کمبود تامین خدمات اساسی، بی‌کاری وسیع و .. همه از جمله مشکلاتی هستند که اعتراضات وسیع سال ۲۰۱۹ را به وجود آورند و ممکن است آن را مجددا شعله ور سازند. به این مشکلات باید کاهش فروش نفت و شیوع کرونا ویروس در عراق را هم افزود.

فارن پالیسی معتقد است این مشکلات اقتصادی از جهاتی کمر دولت عراق را شکسته و الکاظمی را وا داشته که به آمریکا سفر کرده و از ترامپ کمک بگیرد. نکته مهم اما این است که آیا آمریکا و ترامپ حاضر هستند بدون پیش شرط  و فشار، به او(الکاظمی) کمک کنند؟ آمریکای ترامپ فشار بسیاری به دولت عراق می‌آورد تا نیروهای حامی ایران را از عراق خارج کند. این فشارها بر دولت قبلی عراق هم بود اما نزدیکی الکاظمی به آمریکا باعث شده این فشارهای اخیر بیشتر احساس شود.

الکاظمی حالا باید به تعادلی بین نیروهای مختلف و به خصوص متحدان آمریکا و جبهه مقاومت برسد و فشار دولت خود را از هر دو سو کم کند. اما نیک مشخص است که فشار دیپلماتیکی که بر او است از سایر نخست وزیران عراق بیشتر است. به نظر فارن پالیسی آنچه در عراق مشکل ساز شده این بوده که از بعد جنگ در عراق  هیچ دولتی وجود نداشته که اقتدار لازم را داشته باشد و نیروهای مختلف را تحت کنترل خود درآورد و این ضعف کم کم باعث افزایش قدرت نیروهای مختلف و بالطبع ضعف مضاعف و استعفای دولت می‎‌شده است.

همچنین الکاظمی به جز بحرانهای اقتصادی مشکل بزرگ دیگری هم دارد. این مشکل مربوط به نداشتن متحد است. طبق گفته فارن پالیسی، نخست وزیر عراق نه توانسته با یک گروه قوی سنی یا شیعه متحد شود و نه توانسته در بین کرد‌ها یک گروه ائتلافی قوی پیدا کند. این باعث شده که دولت نحیف الکاظمی بیش از پیش در خطر باشد و چاره ای جز راضی نگه داشتن طرف ها نداشته باشد.

با توجه به  این جریان‌ها الکاظمی باید به خاطر داشته باشد که هرگونه خروج از حد وسط و به خصوص تبعیت از دستورات آمریکا در ازای دریافت کمک اقتصادی و فشار آوردن بر جبهه مقاومت باعث نابودی او و دولت نوپایش شده و ممکن است هم اعتراضات را به عراق بازگرداند و هم باعث درگیری ایران و آمریکا در کشور(عراق) شود.