به گزارش غیرمنتظره و به نقل از چند ثانیه، عبدالرضا خزایی: گردشگری یعنی شناخت، احترام و یادگیری؛ اما برخی که نام «گردشگر» را یدک می‌کشند، چیزی جز تخریب و جهل از خود به جا نمی‌گذارند.

تازه‌ترین فاجعه در جزیره قشم رخ داده است؛ جایی که دو فرد ناآگاه، لاک‌پشت پوزه‌عقابی در خطر انقراض را به سخره گرفته و شکنجه می‌کنند.

این فقط یک کلیپ شرم‌آور نیست، بلکه نشانه‌ای از بی‌قانونی، ضعف فرهنگ‌سازی و تساهل بیش‌ازحد در برابر جنایت علیه طبیعت است.

این اولین بار نیست که چنین رفتارهای فاجعه‌باری را شاهد هستیم. جنگل‌ها را با زباله‌دانی اشتباه گرفته‌اند، یخچال‌های طبیعی را خط‌خطی کرده‌اند، و گونه‌های نادر را صرفاً برای یک عکس یا چند دقیقه هیجان، آزار داده‌اند.

گردشگری در ایران، به جای آنکه فرصتی برای آگاهی باشد، به دست ناگردشگرانی افتاده که ویرانی را با تفریح اشتباه گرفته‌اند.

اما این تخریب فقط به طبیعت محدود نمی‌شود. اخیراً فردی برای جذب چند دنبال‌کننده بیشتر، با ریختن بنزین، میل تاریخی ۱۵۰۰ ساله‌ی روستای اُمام در گیلان را به آتش کشید. یک یادگار باستانی را نابود کرد، تاریخ را سوزاند و لابد تصور کرد که این یک «نمایش خلاقانه» است.

این جنایت نشان می‌دهد که نه جامعه واکنش کافی نشان می‌دهد، نه قانون بازدارندگی لازم را دارد. این فرد دستگیر شد، اما چند نفر دیگر هنوز آزادانه تخریب می‌کنند؟

مشکل فقط قانون نیست، مشکل ناآگاهی است. چرا در مدارس ما، در رسانه‌ها، در سیاست‌گذاری‌های فرهنگی، آموزش احترام به طبیعت و تاریخ جایی ندارد؟ چرا کسی به گردشگران نمی‌آموزد که سفر فقط عکس گرفتن و تفریح نیست، بلکه مسئولیت دارد؟ همان‌طور که رانندگی نیاز به گواهینامه دارد، گردشگری هم باید با آموزش همراه باشد.

دیگر وقت آن رسیده است که با این ناگردشگران برخورد جدی شود، اما از آن مهم‌تر، آموزش و فرهنگ‌سازی است. اگر امروز نجنبیم، فردا چیزی از طبیعت و تاریخ این سرزمین باقی نخواهد ماند. این زمین و این گذشته، برای تحمل جهل ما، صبر ابدی ندارد.