اختصاصی / به گزارش سپیدخبر، پاچه خاری، مجیزگویی و کاسه‌لیسی بدل به یکی از راه‌های پیشرفت شده است! پیشرفتی که البته کوتاه‌مدت و مقطعی بوده و عموماً با توجه به نبود هنر، علم و اندیشه در افراد مجیزگو به سادگی پس از مدت‌زمانی از دایره بازی حذف می‌شوند.

این افراد که عموماً زیرآب زنی و بدگویی سایرین را نیز پیشه خود می‌کنند از روبه‌رو دستمال و از پشت سر خنجر به دست دارند! این افراد عموماً قلم سایی را با قلم فروشی اشتباه گرفته و چنان مجیزگویی می‌کنند که خود فرد نیز از این نوع گفتار به حالت تهوع دست پیدا می‌کند!

در ادامه نگاهی داریم به بخشی کوتاه از کتاب بیشعوری نوشته دکتر خاویر کرمنت با ترجمه محمود فرجامی: از خاخامی که در طول زندگی‌اش بیشعور های فراوانی دیده، روایت است که “هرکسی در شرایط ویژه‌ای می‌تواند وقیح باشد. همین که شرایط از بین رفت آدم معمولی به خود می‌آید و از وقاحتش پشیمان و سرافکنده می‌شود، اما آدم بیشعور دنبال فراهم کردن شرایط دیگری می‌گردد.”

در هر حال برخی از خصوصیات مشترک بیشعورها این‌هاست:

*- خودپسندی

*-نفرت‌انگیزی بی‌حد

-خیرخواهی متکبرانه

*-ضمیر ناخودآگاه غیرقابل نفوذ

*-کسب قدرت و خوار و خفیف کردن دیگران

*-سوءاستفاده بی‌رحمانه از آدم‌های ساده