به گزارش غیرمنتظره، سروش علیزاده خبرنگار و روزنامه‌نگار نوشت: می‌گویند دیوژن زیر آفتاب دراز کشیده بود. اسکندر به او رسید و گفت از من چیزی طلب کن. دیوژن گفت لطفاً برو کنار تا آفتاب به من بتابد که جلوی نور خورشید را گرفته‌ای.
از لحظه‌ای که این فیلم را در صفحه نماینده تالش دیدم و عکس‌هایی که در صفحات دوست خبرنگارم خواب از سرم پریده است. فقر مالی پدیده‌ای نیست که با فرد زاییده شود و حاصل اکتساب از جامعه و نابرابری‌های اجتماعی و عدم توزیع مناسب ثروت و صد البته فرصت‌هاست که با برنامه‌ریزی درست و وجود دولت عدالت محور و کاردان و توزیع مناسب ثروت و قانون‌مداری برای همه قابل‌حل است اتفاقی که در بسیاری از کشورها از جمله همسایگان ایران افتاده است.
اما فقر شخصیتی که منجر به تظاهر می‌شود دردی است بی‌درمان و علاج ناپذیر که فقط تسکین‌پذیر است. از راه‌های تسکین این فقر لاعلاج تظاهر به خیر بودن است یعنی دوره بیفتی و از فقر و گرفتاری مردم فیلم بگیری و پول جمع کنی و بعد خودت را در نقش خیر نشان دهی و فیلم و عکس در فضای مجازی پخش کنی و یا مانند این نماینده با خبرنگار و فیلم‌بردار و عکاس بروی سیخ بایستی و تبلت به دانش‌آموز نیازمند بدهی که چه چیز را می‌خواهی ثابت کنی؟
فقر این کودک حاصل سیاست‌های غلط نمایندگان و دولتمردانی است که نتوانسته‌اند عدالت و قانون را برپا کنند و فرصت‌های برابر ایجاد نموده و جلوی رانت‌خواری‌ها را بگیرند و کشوری ساخته‌اند که با وجود میلیاردها ثروت مختلف هنوز یک سیستم اجتماعی حمایتی درست برای کودکان ندارد.
من از این کودک متشکرم که فقر نماینده‌ای چون شما را تسکین داد که شما محتاج و نیازمند این بودید تا با به پابوس او بروید و عکس و فیلم بگیرید تا نداشته‌هایتان را با فیلم و عکس جبران کنید.
مجلس اگر انقلابی است باید بداند که علی شبانه کیسه‌های آذوقه به خانه فقرا می‌برد و شانه‌هایش زخم می‌شد اما کسی او را نمی‌دید و اگر می‌دیدندش نمی‌شناختندش و عمل خیر با این تظاهرها و عکس‌ها و فیلم‌ها نه دنیا برایتان می‌آورد و نه آخرت.
کودکان دلبند این سرزمین اهورایی شایسته خدمت و تلاش شبانه‌روزی و درست انجام دادن وظایف مسئولان مملکت هستند و نه ترحم و عکاس و فیلم‌بردار و خبرنگار.
خدا عاقبت همه ما را به خیر کند.
- کد خبر 71226
- پرینت
