به گزارش غیرمنتظره، علی بابایی کارنامی در گفت‌وگو با خبرنگار شفقنا در رابطه با ضرورت انجام گفت‌وگوی ملی، اظهار کرد: این مساله در گذشته هم مطرح بود اما برای پاسخگویی هدفمند و جهت دار در کشور، برنامه ریزی انجام نشد؛ لذا در این خصوص اشکالاتی به مسوولین در سطوح مختلف وارد است. نباید از حضور در میان مردم هراس داشته باشیم بلکه باید به اندیشه‌های مردم و مخالفین احترام بگذاریم و اعتراض رسمی و قانونی را به رسمیت بشناسیم.

نباید فقط در روز دانشجو به سراغ دانشجویان برویم

وی با تاکید بر توجه ویژه به قشر جوان و دانشجو، اظهار کرد: نباید فقط در روز دانشجو به سراغ دانشجویان رفت؛ دانشجویان در رشته‌های مختلف می‌توانند مشاور امین ما باشند و احساس کنند اگر تصمیمی در کشور گرفته می‌شود، انها هم شریک واقعی هستند و اینگونه نباشد که بعد از اجرای تصمیماتمان و زمانی که اشتباهاتمان مشخص شد و مردم مقابل ما اعتراض کردند، آن زمان به دنبال تجدید نظر و یا اصلاح برویم. بنابراین باید از همان ابتدا با مردم، اهل فن و نخبگان مختلف مشورت کنیم.

همه باید در دایره گفت‌‍وگوی ملی قرار بگیرند

آقای بابایی ادامه داد: همه باید در دایره گفت‌‍وگوی ملی قرار بگیرند؛ انقلاب اسلامی بر پایه مردم شکل گرفته است؛ دغدغه‌های امام و رهبری هم همین بوده است. در این خصوص هم نباید احساسی برخورد کرد بلکه بر اساس منطق و حصول نتیجه باید حرکت کنیم؛ درواقع گفت و گو بدون دستاورد، مشکلی را حل نخواهد کرد؛ مشکلات مردم را باید دسته‌بندی کنیم و مردم هم باید احساس کنند که مسوولین در جهت حل مشکلات آن‌ها کار می‌کنند در اینصورت است که اعتمادها باز می‌گردد.

دلالان و رانت خواران مانع از اجرای طرح ساماندهی کارکنان دولت شده‌اند

وی تصریح کرد: سوداگران اقتصادی و دلالان مانع از کم کردن فاصله مردم و مسوولین می‌شوند. مثلا در رابطه با رای اعتماد به وزرا و یا استیضاح ها، افرادی به ما زنگ می‌زنند تا نظر ما را عوض کنند در حالی که این کارها نیاز به واسطه‌گری ندارد و مسوولین باید بدانند که شرح وظایف نماینده حرف زدن و انتقاد کردن است و وزیر هم باید پاسخگو باشد؛ اما متاسفانه لابی کردن در کشور ما نهادینه شده است. طرح ساماندهی کارکنان دولت، یکسال است به تاخیر می‌افتد که عامل اصلی این تاخیر، دلالان و رانت‌هایی است که وجود دارد. اینها کسانی هستند که اگر شکاف بین مسوولین و مردم شکل بگیرد، منافعشان تامین می‌شود و اگر مردم و مسوولین بدون واسطه با هم ارتباط داشته باشند، آن‌ها سودی نخواهند برد. البته ماجرا در همین جا تمام نمی‌شود زیرا این افراد وقتی به طور تصاعدی به ثروت می‌رسند و مست ثروت می‌شوند، مستی قدرت هم در آن‌ها ایجاد می‌شود و به صاحبان مردم تبدیل می‌شوند.

فضای مجازی زیرساختی بود که آن را رها کردیم

آقای بابایی بیان داشت: اشکالاتی در کار مسوولین وجود دارد و نقدهایی به عملکرد ما وارد است که آن را باید صادقانه با مردم مطرح کرد. هر نماینده که ادعا کند من همه چیز را می‌فهمم، در واقع خودش نفهم است! آن دولت، مجلس و ارگانِ حاکمیتی موفق است که مردم را صاحب اصلی بداند اگر مردم را صاحب اصلی ندانند، شاید در کوتاه مدت موفق شوند اما در دراز مدت آسیب جدی به پیکره جریان حاکم وارد می‌شود. باید اعتمادسازی را شروع کنیم که در این میان رسانه‌ها و صدا و سیما نقش اساسی دارند. بارها مقام رهبری تاکید داشتند که «در فضای مجازی در خصوص غنی‌سازی محتوا بسیار ضعیف عمل کردیم» فضای مجازی زیرساختی بود که در اختیار همه بود اما ما آن را رها کردیم که دست دشمنان، دلالان و سوداگران اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی افتاد و بعد رای می‌دهیم که فضای مجازی ناکارآمد است در حالی که فضای مجازی ناکارآمد نیست.

استخدام بی‌ضابطه چهار فرزند بی‌سواد!

وی بیات داشت: مردم بیش از همه عاشق مملکت هستند و در بدترین شرایط بعد از انقلاب، برای این مملکت جان و مال خود را فدا کردند اما نارضایتی‌هایی دارند؛ بی‌عدالتی هنوز وجود دارد که باید پاسخگو باشیم. چهار فرزند یک خانواده که بی‌سواد هستند بدون ضوابط استخدام می‌شوند اما خانواده دیگری که همه فرزندانش فارغ التحصیل بهترین دانشگاه‌ها هستند، هیچ کدام مشغول به کار نیستند که این عین بی‌عدالتی است. ما این بی‌عدالتی را طی ۱۵ سال گذشته شاهد بودیم؛ اما الان عده‌ای خارج از گود نشسته‌اند و هر روز نسخه می‌پیچند؛ البته من طرفدار اقای رئیسی نیستم و نقدهای زیادی به ایشان دارم اما تمام نارسایی‌های چهل‌ساله را نمی‌توان به این دولت ربط داد.

مردم رانت‌ها را فراموش نمی‌کنند اما کاری از دستشان بر نمی‌آید

بایایی در پایان خاطرنشان کرد: اموال مردم با قانون خصوصی‌سازی یک شبه به افراد بی‌سواد وابسته به قدرت دادند و به غارت بردند؛ نساجی مازندران یکی از این موارد بود؛ مردم این رانت‌ها را فراموش نمی‌کنند اما کاری از دستشان بر نمی‌اید. بنابراین نیاز است که برای حل مشکلات جامعه، همدلی ایجاد کنیم و گوش شنوایی برای نقدها داشته باشیم.