به گزارش سپیدخبر، نویسنده:ابوالقاسم اسلامی/ بعضی کشورها در دسترسی افراد معلول به وسایل حمل‌ونقل عمومی و خدمات رفاهی بهتر از دیگران عمل می‌کنند. با این حال حتی بهترین امکانات نیز همیشه کاستی‌هایی دارند و در اختیار همه‌ی افراد قرار نمی‌گیرند. همین کمبودها در زندگی، انسان‌ها را به انجام ابتکارات مهندسی ترقیب می‌کند. گاهی اوقات افراد معلول کارهای انجام می‌دهند که شاید هزاران انسان سالم نیز به فکرشان نرسد و از عهده چنین کاری نیز برنیایند.

زهرا صدیقی یکی از این افراد به شمار می‌رود، که در زندگی با کمبودها و ناملایمت‌های فراوانی روبه‌رو است. پس از ابتلا به بیماری فلج اطفال در کودکی و از دست دادن توانایی راه رفتن، خانم صدیقی مجبور بود که با سهم خود از سختی زندگی مقابله کند. خانم صدیقی اهل مشهد، دوران سختی در کودکی داشته است و مادرش او را در چرخ‌دستی حمل می‌کرد تا به مدرسه برود، اما معلولیت هیچ‌گاه نتوانست او را متوقف کند. گرچه فقدان خدمات مناسب در کشور برای معلولان همیشه آزاردهنده بوده است، اما زهرا صدیقی توانست خود را با این شرایط وفق دهد و بر معلولیت خود غلبه کند.

زهرا صدیقی به خبرنگار یورونیوز گفت:

من نمی‌توانم از اتوبوس استفاده کنم، نمی‌توانم تاکسی پیدا کنم. هیچ روش دیگری برای حمل‌ونقل افراد معلول در جامعه وجود ندارد.

از آن‌جا که تاکسی‌ها و دیگر خدمات حمل‌ونقل عمومی در ایران برای معلولان محدود است، او توانست موتورسیکلتی طراحی کند که علاوه بر قابلیت حمل ویلچر، امکان راندن داشته باشد. زهرا صدیقی، دیگر نیازی به سیستم حمل‌ونقل عمومی ندارد و بدون مشکل می‌تواند در شهر تردد کند.

این اختراع بسیار جالب از دو نیمه موتورسیکلت تشکیل می‌شود که در بخش مرکزی به یک پلت‌فرم متصل هستند؛ به نظر می‌رسد که بسیار شبیه موتورسیکلت قدیمی ایرانی از شرکت پیشتاز باشد. اختراع زهرا صدیقی دارای سطح شیب‌دار متحرک برای سوار شدن به قسمت وسط موتورسیکلت است و تمام قسمت‌های کنترلی روی فرمان آن جاسازی می‌شود. این پلت‌فرم به زهرا اجازه می‌دهد که با ویلچر خود سوار موتورسیکلت شود و به رانندگی بپردازد. در این اختراع هیچ نیازی به برداشتن صندلی‌ها یا امکانات اضافی برای ویلچر نیست.

البته موانعی نیز پیش روی زهرا وجود دارد که مربوط به قوانین هستند. زهرا هنوز گواهینامه رانندگی موتورسیکلت ندارد، و البته نه تنها زهرا، بلکه هیچ زن دیگری نیز نمی‌تواند چنین مجوزی در ایران کسب کند. از لحاظ فنی هنوز هیچ قانونی وجود ندارد که به زنان اجازه دریافت گواهینامه رانندگی موتورسیکلت بدهد (در ویدئو به این مسئله اشاره می‌شود). به همین علت مقامات رسمی اکثر درخواست‌ها برای دریافت گواهینامه توسط زنان را، رد می‌کنند و این نیز به بدشانسی‌های زهرا افزوده می‌شود. با این وجود عدم دریافت گواهینامه نتوانسته است زهرا را طی هفت سال گذشته از رانندگی با موتورسیکلت اختراعی‌اش باز دارد.

تصویب یک لایحه جدید در مجلس (قانون جامع حمایت از شهروندان معلول) می‌تواند شرایط را برای زهرا صدیقی و ۱.۳ میلیون نفر از افراد معلول در کشور تغییر دهد. اگر چنین لایحه‌ای به عنوان قانون تصویب شود، می‌تواند تا حد زیادی دسترسی معلولان را به امکانات و خدمات حمل‌ونقل عمومی بهبود ببخشد. در حال حاضر تلاش‌های زیادی توسط معصومه ابتکار معاون رئیس‌ جمهور در امور زنان و خانواده، برای بهبود وضعیت زهرا صدیقی انجام شده است، اما به نظر می‌رسد که تاکنون موفقیت قابل توجهی عاید او نشده باشد.

زهرا صدیقی دیگر مجبور نیست تا منتظر بهبود شرایط برای انجام کارها و رفتن به دانشگاه بماند. جایی که سختی و مشقت وجود دارد، نبوغ افراد رشد می‌کند و همین مسئله نیز عاملی شد تا زهرا بتواند بر معلولیت خود غلبه کند و دیگر نیاز به هیچ قانون و لایحه‌ای نداشته باشد. امیدواریم طی سال‌های آینده با اصلاح قوانین، مسئولان بیش‌تر به شرایط و حال و روز افراد معلول در جامعه توجه کنند و اقدامات عملی بیش‌تری در جهت رفاه حال آنان انجام دهند.

دانلود