به گزارش سپیدخبر پس از تردیدهای زیادی که درباره ماندن یا رفتن محمد علی افشانی ایجاد شد سرانجام که اواخر اردیبهشت سال جاری به عنوان شهردار تهران منصوب شده بود، حالا در کمتر از ۷ ماه با گشوده شدن طرح پرونده قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان و با رأی نمایندگان مجلس، باید تا ۲۴ آبان ماه سال جاری، کرسی شهرداری تهران را ترک کند. او نیز مانند نجفی و افشانی فرصتی برای اجرای برنامه‌هایش برای توسعه شهر تهران نیافت.

 

اینک پس از قطعی شدن خروج محمدعلی افشانی از شهرداری، انتخاب شهردار بعدی تهران مورد بحث و رایزنی و گمانه زنی ها قرار گرفته است.

 

نکته ای که نمی توان از بیان آن اجتناب کرد این است که افشانی می توانست گزینه مناسبی برای توسعه و ساماندهی تهران باشد، و علی رغم مسایلی که برای کنارگذاشتن افشانی مطرح شده بود، او هفته پیش تاکید کرده بود «تا زمانی که حس کند تهران به خدمات او نیاز دارد، سنگر خدمت را رها نخواهد کرد و تا دقیقه آخر در شهرداری به صورت قانونی خواهد ماند.»

 

هر چند‌ هنوز از سوی اعضای شورای شهر بصورت رسمی و علنی چیزی در باره گزینه‌های شهردار بعدی تهران مطرح نشده است، اما برخی حدس و گمان ها و تعرفه ها و توصیه ها از سوی برخی افراد و یا محافل سیاسی و رسانه ای یا بعضی نظرسنجی ها، اسامی برخی افراد را بر سر زبانها انداخته است!

 

فارغ از اینکه چه گزینه هایی برای این پست مطرح شده یا خواهند شد، چند نکته مهم و اساسی در این انتخاب وجود دارد که باید مورد توجه جدی همگان بویژه انتخاب کنندگان قرار گیرد:

 

شهردار آینده تهران باید دارای تفکری راهبردی و منسجم و برنامه روشن و مدونی برای توسعه و اصلاح شهر تهران و رفع و رجوع همه مشکلات آن داشته باشد و گزینه های فاقد نگاه راهبردی و برنامه ای و توسعه گرا نباید در این انتخاب جایی داشته باشند.

با توجه به اینکه شهرداری از بودجه جاری کشور و درآمدهای نفتی سهمی ندارد و باید خود درآمدزایی کند، باید رویکرد و تفکری بر شهردار حاکم شود تا بتواند با برنامه ریزی و ارائه راهکارهای مناسب، سطح درآمدهای شهرداری را از طریق روش های نوین و علمی و قابل اجرا ارتقاء دهد. یکی از برنامه های مهم در این زمینه که دولت و مدیران شهری بر آن تأکید دارند و به دنبال اجرای کامل آن هستند، مدیریت پسماند است که می تواند نقش عمده ای در تأمین منابع مالی مدیریت شهری داشته باشد.

 

آیا مدیرانی که در گذشته در دولت یا دیگر نهادها در انجام وظایف و برنامه های تعریف شده، عملکرد ناموفق و ضعیفی داشتند، از عهده چنین وظیفه مهمی بر خواهند آمد؟!

 

آیا افرادی که به دلیل عملکرد ضعیف و گاه خسارت بار از دستگاههای دولتی و نهادی مطرود شدند، می توانند از جمله گزینه های انتخاب شهردار کلانشهر تهران باشند؟! آیا با توجه به حد و اندازه ها و یا ظرفیت ها و توانمندی های برخی افراد –هر چند خوب و مشهور- می توان آنها را در قامت شهردار تهران، با همه حجم و گستره و چالش های مدیریتی این شهر دید؟! به عنوان مثال افرادی چون آخوندی، ربیعی، طیب نیا و حناچی و امثال آنها که در دولت آزمون خود را پس داده اند و پس زمینه مناسب و مطلوبی در افکار عمومی ندارند، می توانند در لیست انتخاب شهردار تهران قرار گیرند؟! قطعاً

بی توجهی به این نکته مهم، خسارات و مشکلات مضاعفی را برای مدیریت شهری تهران پدید خواهد آورد!!

اصولاً افرادی که در لیست گزینه های انتخاب شهردار تهران قرار می گیرند باید دارای سوابقی در زمینه مدیریت شهری و یا حداقل مشاغل و تخصص هایی مرتبط با مدیریت شهری و عمرانی داشته باشند؛ زیرا با توجه به شرایط کنونی این کلانشهر فرصتی برای آزمون خطا و یا اتلاف وقت و سرمایه های مادی و معنوی نیست!

یکی از آسیب ها و چالش های مهم و مخرب در برخی مدیریت های گذشته شهرداری تهران، رواج باندبازی ها و گزینش های رابطه ای و فامیلی و سلیقه ای و نیز قوم و خویش بازی در استخدام ها و انتصاب ها در معاونت ها و مدیریت ها بوده که مشکلات زیادی را برای شهرداری و کیفیت عملکرد آن ایجاد کرد و متأسفانه هنوز آثار و بقایای آن وجود دارد! این وضعیت نامطلوب همواره مورد انتقاد مردم و رسانه ها قرار داشته و بی کفایتی ها و ناکارآمدی های برخی از این مدیران رابطه ای و باندی، منجر به ایجاد مشکلات و بحران هایی برای مدیریت شهر تهران شده است. بر این اساس شهردار آینده تهران باید بر اساس سوابق خود از این رویه و رفتار نادرست و مخرب مبرا باشد.

 

باید ضمن توجه به مدیریت تعارض منافع و ممنوعیت چنین اقداماتی، به اعمال نفوذ مدیران ارشد برای به کارگرفتن آشنایان و دوستانشان در شهرداری که سبب ازکارافتادن مکانیسم شایسته سالاری می شود، پایان داده شود!

 

سیاست زدگی و عملکرد مبتنی بر گرایش ها و سلایق جناحی و حزبی و گروهی همواره یکی از آفات مدیریت در همه عرصهای کشور بوده است که بر اساس آن گاه منافع و حقوق مردم و مصالح نظام قربانی اغراض و اهداف سیاسی و جناحی شده و فرصت سوزی ها و تخریب های بزرگی را دامن زده است؛ لذا در انتخاب شهردار آینده باید بر اساس سوابق

گزینه ها، انتخاب افرادی را که صرفاً به منافع مردم و التزام به قوانین و خدمت به مردم کشور می اندیشند، مد نظر قرار داد!

اصلاح ساختار بودجه شهرداری تهران و راههای تامین منابع مالی بودجه شهرداری باید در انتخاب شهردار آینده تهران مورد توجه و تأکید قرار گیرد. شهر فروشی و فروش دارایی‌های شهر برای تامین منابع مالی مخارجِ توسعه شهری بدترین شیوه و راه‌حل موجود در این زمینه است.

 

شهرداری هیچگاه نباید سهمی از رانت تولیدی در این سوداگری را به خود اختصاص دهد و خود را درگیر مناسبات پیچیده و دموکراتیک تامین منابع در مقابل ارائه خدمات سازد.

 

۸ . از جمله مسایلی که باید در رویکرد و مدیریت شهر تهران مورد لحاظ قرار گیرد اموری هستند مانند: اهتمام به تحقق توسعه پایدار شهر تهران بر اساس برنامه ای روشن و مدون و قابل اجرا، دانش محور کردن شهر تهران، آموزش کارکنان و شهروندان و پیمانکاران، مبارزه قاطع و همه جانبه با فساد مالی و اداری در راستای شفاف سازی و جلب اعتماد عمومی، چابک سازی شهرداری تهران، ایجاد شهر الکترونیک و مبتنی بر فناوری نوین، توجه به برنامه های توسعه کشور و برنامه های پنجساله شهرداری و اسناد بالا دستی نظام، ارتباط و همکاری و تعامل تنگاتنگ با شورای شهر، دولت، مجلس و سایر

سازمان ها و نهادهای مرتبط با مدیریت شهری، توجه و اهتمام نسبت به مشکلات و دغدغه های شهری مانند: توجه به اصلاح و ترمیم بافت فرسوده و ساماندهی حاشیه نشینان شهر تهران، رفع آلودگی هوا، تسهیل در حمل و نقل شهری، پیشگیری از نابودی محیط زیست و فضای سبز و توجه به دیگر معضلات و بحران های شهری که باید از محورها و معیارهای مهم و اصلی در انتخاب شهردار تهران باشد.

 

پایگاه خبری تحلیلی سپیدخبر می پرسد:

 

چه کسی دارای این ویژگی ها و رویکردها در مدیریت کلانشهر تهران است و با انتخاب او می توان به توسعه پایدار شهر تهران امیدوار شد؟!