بسمه تعالی

ایام محرم، سوگواره امامی است که در بادی امتحان الهی از هر آنچه که یک انسان بدان تعلق دارد گذشت و همه را به سوز دل به قربانگاه فرستاد.

امامی که حسین (ع) نام است و به گفته خود ستاره درخشان بین خورشید پدر و ماه مادر است. از همان روز که شبانه از دیار خود هجرت کرد تا زمانی که حج خود را ناتمام گذارد و رو به سوی کوفه نهاد با خون دل از ظلم و بیداد و دروغ و تزویر حاکم زمان که خود را امیرالمومنین می نامید، فریاد برآورد؛ تا روز عاشورا که معنای حق طلبی و آزادگی را به منصه ظهور رساند.

هر چند لشکریان جور به قصد کشتن و هتک حرمت نوه پیامبر (ص) آمده بودند اما دست از انذار و نصیحت آنان نکشید و با مهربانی و دلسوزی برخی از آنان را به اسم صدا می زد و آنان را از قرار گرفتن در مقابل فرمان خدا بر حذر نمود.

حسین علیه السلام درس بزرگی به همه بشریت داد و در خط مقدم نبرد ایستاد و خود و همه هست و نیست خود را در این راه فدا نمود.

او تنها به سخن گفتن اکتفا ننمود. او با عمل خود نشان داد که از جایی به بعد فساد و ظلم حاکم بر زمان فقط با خون پاکش رسوا می شود.

اینگونه شد که بعد قرون متمادی همچنان نام پاکش بر تارک آزادگان و حق طلبان می درخشد هر چند که کوردلان خواهان خاموشی چراغ هدایت او باشند.

اسماعیل حاجی پور

رییس شورای اسلامی شهر رشت