به گزارش غیرمنتظره؛ بررسی شرایط ادوار شورای اسلامی شهر رشت به وضوح نشانگر نقش پررنگ جوانان در شورای پنجم می باشد.

شورایی که در دو سال ابتدایی با وجودِ حضور افرادی مجرب و صاحب نام در عرصه سیاسی و مدیریتی، جوان ترین رییس شورای کشور یعنی امیرحسین علوی را بر راس خود دید و در سال سوم نیز نیابت ریاست آن بر عهده جوان دیگر شورانشین یعنی “فرهام زاهد” بود.

یقینا با توجه به قرابت این دو عضو شورا به دو جریان سیاسی متفاوت و اختلاف دیدگاه آنها در مسائل مربوط به مدیریت شهری مقایسه عملکرد آنها خالی از لطف نمی باشد.

بسیاری معتقدند بیش از آرای اعضای شورا حمایتهای نهان و پشت پرده باعث دَبِل ریاست علوی به عنوان یک فرد غیربومی با اصالتی صومعه سرایی در دو دوره پی در پی شورای شهر رشت گردید و حتی هم پیمانان نزدیک به وی با توجه به نگاه تمامیت خواه او در سال اول، تمایل به تکرار این ریاست در سال دوم نبودند لیکن این اتفاق تحت هر شرایط و با هر کیفیت دوباره تکرار گردید.

علوی که سودای جلوس بر کرسی مجلس داشت عملا در این دو سال و علنا سال دوم ریاست خود را صرف برنامه ریزی و مقدمه سازی برای حضور پرقدرت در کارزار انتخاباتی کرد. تا جایی که حضور پررنگ وی در بخش های شهرستان رشت و برگزاری نشست های زودهنگام انتخاباتی با اهالی نظر همه را به خود جلب کرده بود و دیگر کمتر دغدغه ای برای رسیدگی به امور شورا و شهرداری در وی دیده میشد و با توجه به فقدان شهردار، کرسی پرقدرت ریاست خود در شورا سکویی جهت پرتاب به بهارستان میدانست و تمام توان و ظرفیت خود را صرفِ نیل به اهداف انتخاباتی می کرد(که البته از لحاظ قانونی هیچ منعی در این کنش وجود نداشته است).

اما چرخ روزگار به کام جوان جویای نام شورای پنجم نچرخید! از یک سو عدم موفقیت علوی در اخذ رای موافق سایر اعضا جهت استعفا و حضور در کارزار انتخاباتی به عنوان یک شاخص عینی برای اثبات نارضایتی سایر شورانشینان از عملکرد ریاست این فرد در دو سال اول شورا در جایگاه رییس عملا او را از گردونه انتخابات خارج کرد و از سوی دیگر واکنش ها در محافل مختلف و فضای مجازی و عدم رضایت و گلایه گذاری شهروندان از عملکرد ریاست جوان شورا و مبادرت بی وقفه وی به اقدامات نمایشی و طرح هایی که قالب آنها با هدف خودنمایی صورت می گرفت در کنار اوفول و انزوای وی در سال سوم و ریزش ملموس حلقه مدیران و دوستان نزدیک به او و حجم بی انگیزگی در پیگیری مطالبات شهروندان پس از شکست های متوالی در مسیر اهداف مدنظر همه و همه نمره قبولی را به عملکرد این عضو شورای پنجم نمیدهد.

لیکن عملکرد فرهام زاهد نقلی کاملا متفاوت دارد.

#آقای_خاص شورای پنجم که از ابتدای ورود خود به پارلمان محلی فرم جدیدی از یک چهره سیاسی شیک پوش و بروز را به نمایش گذاشت که باب دل جوانان رشت بود. وی رفته رفته مورد توجه و وثوق رشتوندان علی الخصوص قشر جوان و فرهیخته قرار گرفت.زاهد که در دو سال ابتدایی جزو مغضوبین محسوب میشد با مرور زمان و تحلیل صحیح شرایط و کنشی عاقلانه و درخور تحسین، پس از ریاست بر کمیسیون برنامه و بودجه با همراهی، تعامل و ایجاد فراکسیون حداکثری جایگاه خود را در شورای پنجم به عنوان یکی از تاثیرگذارترین اعضا تثبیت کرد و امروز در قامت نائب رییس شورا مایه فخر و مباهات جوانان این شهر است و قاطعیت و نگاه و تفکر واگرایی که ناشی از درایت و هوش اوست نوید روزهای خوب را برای این رجل سیاسی رشت میدهد.

قطعا تحلیل عملکرد زاهد به عنوان یکی از منتخبین مردم فارغ از دکترین مدیریتی و شخصیت صرفا سیاسی وی، وجوه دیگری نیز دارد و صداقت و زیست در میان شهروندان بدون صورتک های باب این روزهای دنیای ناصواب سیاسی تمایز #آقای_جنتلمن را با سایر مسئولین شهری، استانی و حتی ملی دوچندان می کند.

فرهام زاهد در عین دقت در انجام امور محوله و حساسیت و وسواس در حفظ بیت المال و توجه به اولویت منافع عمومی شخصیتی کاملا ساده و مردمی دارد و فارغ از هر نوع نگاه از بالا به پایین به خوبی درک کرده است که منتخب مردم باید صدای مردم و در کنار مردم باشد و لبخند رضایت مراجعه کنندگان به این عضو شورا خود سندی قابل اتکا جهت تایید این ادعاست.

شاید با توجه به نام های حاضر در شورا کمتر کسی در روزهای ابتدای شورا انتظار داشت که “فرهام زاهدِ” شیک پوش با دل مشغولی های خاص خود همچون میل به جهانگردی، روزگاری به یکی از تاثیرگذارترین رجال سیاسی این استان در حوزه مدیریت شهری بدل شود که همگان اعم از مسئولین و مردم به حضور این جوان شایسته در مدیریت شهری دلگرم باشند لیکن این اتفاق افتاد و در صورت ادامه این مسیر یقینا در آینده از زاهدِ متعصب به شهر و همشهریان خود اتفاقات بزرگتری را شاهد خواهیم بود.