به گزارش غیرمنتظره و به نقل از شفقنا، این روزنامه در سرمقاله امروز(شنبه) نوشت: براساس گزارش روز گذشته القدس العربی، مهمترین نکات پیش نویس این توافق، تعلیق غنی سازی بالای ۵ درصدی و آزادی زندانیان غربی در ازای آزادسازی هفت میلیارد دلار ایران است که کره جنوبی در راستای پایبندی به تحریم های آمریکا مسدود کرده است و پس از آن مرحله اصلی لغو تحریم ها آغاز می شودکه یک تا سه ماه طول خواهد کشید اما به شیوه معافیت های بخش نفت ایران خواهد بود که هر چند ماه یک بار تمدید می شود.

هشدارهای متحدان غربی مبنی بر اینکه ایران تنها چند روز برای امضای توافق فرصت دارد، ادامه خواهد داشت. این آخرین اظهاراتی بود که جان ایو لودریان وزیر خارجه فرانسه بر زبان آورد اما در مقابل ایران از یک طرف می گوید که طرف ها به دستیابی به توافق نزدیکند و از طرف دیگر تعلیق غنی سازی را انکار می کند و تکذیب می کند که مذاکرات مستقیم با آمریکا، شرط اصلی توافق باشد.

مذاکرات ایران و غرب، مسیر طولانی و پیچیده ای را طی کرده است اما طرف های درگیر این مذاکرات سخت، تلاش نکرده اند پرونده هسته ای ایران را از مسیرهای سیاسی دیگری که ایران در آن نقش دارد و یا روی منافع کشورهای مرتبط با این مسیر از جمله روسیه تاثیر می گذارد، جدا کنند؛ روسیه ای که اخیرا درجه تشدید اوضاع در پرونده اوکراین را افزایش داده است به طوری که جهان در حال آماده شدن برای تهاجم روسیه است که ممکن است یک بحران بزرگ جهانی ایجاد کند که قطعا بر سایر بحران های جهانی نیز بازتاب خواهد داشت.

دیدار ولادیمیر پوتین و ابراهیم رئیسی همتای ایرانی در نوزدهم ژانویه گذشته نقطه اوج این پیوند بود جایی که از پیش نویس توافقنامه بیست ساله ای بین دو کشور خبر داده شد؛ توافقنامه ای که دارای ابعاد امنیتی، نظامی و اقتصادی است اما به طور واضح خطابی به غرب است مبنی بر اینکه دو کشور در استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای و احداث نیروگاههای هسته ای همکاری خواهند کرد.

چه اشاره اخیر تبلیغاتی باشد وچه اجرای واقعی، توسل ایران به توافقنامه های راهبردی با روسیه و چین با هدف تقویت نیروی نظامی و دور زدن تحریم های غرب صورت می گیرد و این دو موضوع به هر شکلی با پرونده هسته ای ارتباط دارند.

در این چارچوب، خطر بزرگ  احتمال حمله روسیه به اوکراین می تواند در بهبود اهرم های ایران برای مذاکره و وادار کردن آمریکا و متحدان اروپایی به تسریع اقدامات مربوط به امضای توافق با تهران نقش داشته باشد اما این احتمال را نیز نفی نمی کند که اگر ایرانی ها در استفاده از این کارت اغراق کنند یا مسکو نیز استفاده از آن را مناسب بداند، این امر به نتیجه معکوس منجر شود.