ترامپ برنامه‌ریزی کرده بود که ایالات متحده از این پس به خلیج فارس به عنوان «خلیج عربی» یا «خلیج عربستان» اطلاق کند. این برنامه‌ها در روزهای بعد تغییر کرد، زیرا مقامات ایرانی اعلام کردند که به شدت با چنین اقدامی مخالفت خواهند کرد.

دونالد ترامپ در اظهاراتی خصمانه علیه ایران مدعی شد: بزرگترین نیروی مخرب در خاورمیانه، ایران است. ایران باعث خرابی و ویرانی در یمن، عراق، سوریه و لبنان و دیگر کشورهاست.

دونالد ترامپ با بیان اینکه ایران باهوش در حال مذاکره است گفت در مورد ایران چیزهای خوبی اتفاق می‌افتد.

رئیس جمهور: چطور می‌شود که انسان بپذیرد که انسان‌های بی‌گناه را بمباران کند و اجازه ندهد به انسان‌ها آب و غذا و دارو برسد؟ سازمان ملل و سایر سازمان‌های بین‌المللی این مسائل را می‌بینند، ولی از جنایتکار دفاع می‌کنند.

نویسنده اسرائیلی بر این باور است که ترامپ دیگر به ارزش‌های بنیادین در روابط واشنگتن و وتلآویو اهمیتی نمی‌دهد و در ازای توافق با حوثی‌ها و ایران، اسرائیل را فروخته است.

نخست وزیر اسرائیل در واکنش به گزارش رسانه‌ها درباره اختلافش با رئیس جمهور آمریکا گفت که وی هر چند روز یکبار با ترامپ صحبت کرده و هر دو با یکدیگر توافق دارند.

رئیس جمهور با تاکید بر حمایت دولت از تهیه برنامه‌ای جامع برای حفاطت از محیط زیست، گفت: از نظرات بهترین مشاوران بین‌المللی در تهیه برنامه جامع حفاظت از محیط زیست استفاده شود.

در آستانه سفر دونالد ترامپ به عربستان سعودی، گمانه زنی‌ها برای تغییر نام خلیج فارس به «خلیج عربی» موجی از واکنش‌ها را برانگیخته است. این گمانه زنی مبتنی بر یک تصمیم احتمالی که ظاهراً برای جلب رضایت متحدان عرب طراحی شده، احتمال اثرگذاری بر مذاکرات ایران و امریکا را تقویت می‌کند.

برخی منابع آگاه در فسلطین اشغالی به نشریات اسرائیلی نظیر معاریو و اسرائیل هیوم گفته‌اند که روابط اسرائیل با آمریکا به پایین‌ترین سطح ممکن خود رسیده است. درست به همین دلیل، گمانه زنی‌های مختلفی در مورد دلایل اصلی این موضوع مطرح می‌شود. آنچه واضح است این نکته است که رئیس جمهور آمریکا در حال دیکته کردن خط قرمزهای مد نظر خود به طرف اسرائیلی و به طور خاص شخص نتانیاهو است.

موبد پدرام سروش‌پور در نشست مکتب ایرانی صلح در اندیشه ایران کهن در خانه اندیشمندان علوم انسانی گفت: هیچ چیزی کشته شدن در راه دین را توجیه نمی‌کند ما کوروش را از کتاب‌های تاریخ خود حذف کردیم در حالی‌که او در اوج قدرت از صلح می‌گوید و به جبر و ناچاری نیست که صلح را می‌پذیرد باید فرهنگ دشمنی را از ادبیات خودمان دور کنیم صلح نباید به عنوان یک راه گریز بلکه باید به عنوان یک فرهنگ مطرح باشد