حجت الاسلام اشرفی اصفهانی درباره ماجرای درگیری مسجدعلی بن ابی طالب در غرب تهران و برخورد با طلبه‌ها توسط افراد منسوب به پناهیان به دیده بان ایران گفت: «معاونت سابق مجموعه به من گفت حاج‌آقا، مواظب باشید، این‌ها خطرناکند و تقوا ندارند در حوادث دو سه سال قبل که پس از ماجرای مهسا امینی رخ داد، این افراد با قمه و چاقو به خیابان‌ها ریختند و با مردم برخورد کردند و سپس با لباس‌های خونی باز می‌گشتند و لباس طلبگی می‌پوشیدند اما آیا طلبه باید سلاح در دست بگیرد و با مردم برخورد کند؟» وی اظهار کرد: «آیا در تاریخ تشیع سابقه داشته که طلبه‌ای قمه به دست بگیرد و به مردم حمله کند؟ اما باند پناهیان این کار را کردند.»

یک نماینده مجلس شورای اسلامی با اشاره به قانون عفاف و حجاب نسبت به وقوع حوادثی مانند فوت مهسا امینی که منجر به برخی اتفاقات تلخ در کشور شد هشدار داد.

سخنگوی قوه قضاییه در پاسخ به سوالی درباره وضعیت دو خبرنگار (نیلوفر حامدی و الهه محمدی) گفت: این دو نفر در تاریخ اول آبان امسال تقاضای عفو و مساعدت داشتند و در نامه‌ای متعهد شدند که اقدامی خلاف قانون و مقررات کشور انجام ندهند. همچنین متعهد شدند که به تعهدات کتبی و اخلاقی پایبند باشند.

روزنامه همشهری نوشت: آن کس که در سال ۱۴۰۱ دچار خطا شد نسبت به فتنه‌گر ۸۸، گناهش قابل گذشت است؛ اما چرا؟ اگر سال ۱۴۰۱ ماجرا فتنه نبوده و همه چیز شفاف و آشکار بوده است پس چرا گناه خطاکاران آن سال کمتر است؟ دلیل را باید در جبر رسانه‌های اجتماعی دید؛ جبری که منجر به مسخ رفتاری آدم‌ها می‌شود؛ رفتار و نه علم. اساسا افراد در این جبرشناختی به درستی و غلطی امور توجه نمی‌کنند. اینجا اساسا عرصه حق و باطل نیست. زیستگاه شبکه‌های اجتماعی عرصه اقدام شبکه‌ای است. افراد بی‌آنکه بفهمند و بخواهند در یک تونل شبکه‌ای از افراد یک‌شکل و یک‌صدا، تبدیل به روبات می‌شوند؛ تبدیل به انسان‌های مسلوب‌الاراده می‌شوند که نمی‌فهمند چطور گرفتار خطای شناختی و حتی رفتاری می‌شوند.