رئیس‌جمهور آمریکا در جمع خبرنگاران گفت که در نهایت او است که متن توافق را با هر کشوری نهایی می‌کند.

۱۰۰ روز از استقرار ترامپ در کاخ سفید در دور دوم ریاست جمهوری گذشت. این صد روز بسیار پرماجرا و پرسروصدا بوده است.

در دولت چهاردهم، چه دولت محترم بپذیرد یا نپذیرد، سفره زندگی مردم روی میز مذاکرات پهن شده است. اقدامی که باعث می‌شود کوچک‌ترین تکان در این میز، به جامعه ایران و افکار عمومی آن منتقل شود.

خبرگزاری بلومبرگ در گزارشی به نقل از سه منبع آگاه در کرملین که خواستند نام آن‌ها فاش نشود، نوشت: ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه الحاق چهار منطقه اوکراین را شرط پذیرش هر توافق صلحی قرار داده است.

ادعای خبرنگار اسرائیلی پایگاه خبری آمریکایی آکسیوس درباره محل دور بعدی گفت‌وگوهای غیرمستقیم ایران و آمریکا خبرساز شد.

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در نشست خبری مشترک با وزیر خارجه فرانسه اظهار کرد: «بدون نظارت آژانس، هرگونه توافقی صرفا یک تکه کاغذ خواهد بود. ظرف چند هفته باید به نتیجه برسیم و این مسئله دست‌یافتنی است. باید از هرگونه تنش نظامی در خاورمیانه و جهان جلوگیری کنیم. دیپلماسی دست‌یافتنی است.»

کیهان نوشت: برخلاف برخی تحلیل‌های ساده‌اندیشانه که تلاش می‌کنند رفتار ترامپ و نتانیاهو را جدا از یکدیگر تحلیل کنند، حقیقت این است که این دو نه‌تنها متحدانی ناگسستنی‌اند، بلکه حسابشان یکی است و هر دو با هماهنگی کامل در حال پیشبرد یک نقشه‌اند.

به نظر اکثر کارشناسان، در بهترین شرایط برای توافق بین ایران وآمریکا قرار داریم. تردید نکنیم کسی جز ترامپ نمی‌تواند تصمیم به توافق گرفته و آن را اجرا کند. او هم جسارت و توانایی این کار و هم ابزارهای قانونی این مهم را در دست دارد.

محمدحسین عادلی معتقد است نوعی اشتباه در برداشت از اف‌ای‌تی‌اف مانع حل این موضوع در ساختار سیاسی کشور شده است.

یک تحلیل‌گر بین‌المللی می‌گوید: تا جایی که مشخص شده در دوم وزارت خارجه ایران در پی این خواهد بود که پول‌های بلوکه شده کشور را آزاد کند به طور رسمی چیزی اعلام نشده ولی شنیده‌ها از آزاد شدن ۷۰ میلیارد دلار منابع بلوکه شده خبر می‌دهند.