«اگر ما پشت میز مذاکره نباشیم، روی میز مذاکره خواهیم بود.»

عبدالناصر همتی نوشت: امروز وظیفه وزارت اقتصاد، تمرکز برخنثی‌سازی فشار حداکثری با محوریت تامین مالی تولید، بهبود فضای کسب و کار، توانمندسازی و میدان دادن به بخش خصوصی، تقویت رقابت و افزایش بهره وری با هدف تحقق رشد اقتصادی بالا و بهبود معیشت مردم است.

این بند از توافق برجام همواره مورد انتقاد مخالفان توافق هسته‌ای بود. در صورتی که مرور مواضع و اخبار نشان می‌دهد این انتخاب مطلوبی نبوده، اما مذاکره‌کنندگان ایران و ۶ کشور به علاوه اتحادیه اروپا برای به دست آمدن توافق آن را طراحی کردند. چرا که ایران به راحتی می‌توانست برنامه هسته‌ای خود را از سر بگیرد و به قول معروف با چرخاندن یک سوئیچ وضعیت را به قبل برگرداند.

عباس سلیمی نمین مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران درمورد مذاکره با آمریکا گفت: مذاکره تحت شمشیر نه تنها مذاکره نیست، بلکه پذیرش اصول مذاکره نیز نیست. وقتی طرف مقابل به تحریم‌ها ادامه می‌دهد و سپس اعلام می‌کند که آماده مذاکره است، این یک نوع فریب است و به هیچ عنوان نمی‌تواند به عنوان مذاکره واقعی تلقی شود.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: پس از فرمایشات رهبری درباره مذاکره، عده‌ای واکنش منفی نشان داده و به فشاری که بر قشرهای ضعیف وارد می‌شود، اشاره کرده‌اند. مسلم است که رهبری هم از این واقعیت خبر دارند، اما ایشان معتقدند که این مشکل با مذاکره با ترامپ حل نمی‌شود. رهبر انقلاب برای موضعی که دارند استدلال می‌کنند، خوب است کسانی که موافق مذاکره با ترامپ هستند نیز استدلال کنند.

رئیس جمهور آمریکا اگر خواهان مذاکره واقعی است باید اولاً زبان قلدری را کنار بگذارد و ثانیاً تضمینی قابل اعتماد بدهد.

احمد زیدآبادی روزنامه نگار و فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در کانال تلگرامی خود نوشت: تمام فکر و ذکر و همّ و غمّ اصولگرایان افراطی‌عدم مذاکره با آمریکاست.

«آنچه فشار حداکثری خوانده می‌شود یک تجربه شکست‌خورده است. تکرار آن فقط بار دیگر به مقاومت حداکثری منجر می‌شود. افراد زیرک به جای آن عقلانیت حداکثری را انتخاب می‌کنند.»

ترامپ ابتدا یادداشت فشار حداکثری را امضا می‌کند، سپس مذاکره را به‌عنوان امتیاز مطرح می‌کند. در مقابل، در ایران ابتدا سیگنال ضعف ارسال می‌شود و بعد، با ادبیاتی مملو از اشتیاق، میز مذاکره سوزانده می‌شود.

رئیس‌جمهور آمریکا گفت: من می‌خواهم ایران کشوری بزرگ و موفق باشد، اما کشوری که نتواند سلاح هسته‌ای داشته باشد.