«سرگئی لاوروف که چند روز پیش با همتای آمریکایی خود، در عربستان دیدار کرد، به طرف ایرانی اطلاع داده که ترامپ همچنان بر فهرست مطالبات خود پایبند است. و در صورت مذاکره، این مذاکرات ابتدا در سطح کارشناسان آغاز می‌شوند و در صورت موفقیت، به سطح وزرای خارجه ارتقا می‌یابد. سپس، پس از دستیابی به نتیجه، توافق میان ترامپ و مسعود پزشکیان امضا خواهد شد.»

«اگر ما پشت میز مذاکره نباشیم، روی میز مذاکره خواهیم بود.»

ایلان ماسک و دونالد ترامپ با بهره‌گیری از قدرت‌های اجرایی و فناوری، ساختار دولت آمریکا را دستخوش تحولات بی‌سابقه‌ای کرده‌اند. از تغییر نام نهادهای دولتی و افشاگری درباره ناکارآمدی‌ها تا ترویج روایت‌های سیاسی در شبکه‌های اجتماعی، این تحولات همراه با چالش‌های قانونی و اجتماعی بسیاری بوده‌اند. در نتیجه، ساختار بوروکراتیک فدرال، با اتهامات گسترده به فساد و اسراف مالی، دچار تغییرات چشمگیری شده است.

دیدار اخیر ترامپ و پوتین در شرایطی برگزار شد که توازن قدرت در جهان در حال دگرگونی است. این تحولات می‌توانند جایگاه ایران را در نظام بین‌الملل تحت تأثیر قرار دهند. پرسش اساسی این است که آیا ایران قادر خواهد بود در برابر این تغییرات موضعی پایدار اتخاذ کند یا ناچار به بازنگری در سیاست‌های خود خواهد شد؟

این بند از توافق برجام همواره مورد انتقاد مخالفان توافق هسته‌ای بود. در صورتی که مرور مواضع و اخبار نشان می‌دهد این انتخاب مطلوبی نبوده، اما مذاکره‌کنندگان ایران و ۶ کشور به علاوه اتحادیه اروپا برای به دست آمدن توافق آن را طراحی کردند. چرا که ایران به راحتی می‌توانست برنامه هسته‌ای خود را از سر بگیرد و به قول معروف با چرخاندن یک سوئیچ وضعیت را به قبل برگرداند.

کارآفرین آمریکایی، گفت: رئیس جمهور اوکراین با برگزاری انتخابات ثابت کند که یک دیکتاتور نیست.

روزهای پایانی ۱۴۰۰ بود که جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، اعلام کرد قرار بود ایران و طرف غربی در وین توافق کنند، اما روسیه با مانع‌تراشی اجازه نداده است. دلیل کارشکنی هم مشخص و ایران قربانی جنگ اوکراین شده بود.

عباس سلیمی نمین مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران درمورد مذاکره با آمریکا گفت: مذاکره تحت شمشیر نه تنها مذاکره نیست، بلکه پذیرش اصول مذاکره نیز نیست. وقتی طرف مقابل به تحریم‌ها ادامه می‌دهد و سپس اعلام می‌کند که آماده مذاکره است، این یک نوع فریب است و به هیچ عنوان نمی‌تواند به عنوان مذاکره واقعی تلقی شود.

جز ابراز تمایل ترامپ برای مذاکره، هیچ تغییر واقع‌گرایانه‌ای در سیاست آمریکا رخ نداده است. این تمایل بارها از سوی مقامات رسمی ایران نیز بیان شده است و لذا در بیان تمایل برای گفت‌وگو، توازن و تعادل وجود دارد. درحالی‌که به‌طور عملی آمریکا چند اقدام منفی انجام داده است.

او فقط یک شرط برای توافق مطرح کرده و آن این است که ایران اطمینان بدهد که به دنبال تولید سلاح هسته‌ای نیست.