باید قبول کنیم که امروز جامعه ایران همچون طفلی بی‌پناه و ناتوان بر روی سُرسُره‌ی اقتصادی با سرعت به سمت سیاه‌چاله‌ی جمعیتی حرکت می‌کند و هرچقدر جیغ بزند نه صدایش به گوش کسی می‌رسد و نه حاصلی به همراه خواهد داشت.