فرهیختگان نوشت: شایعه پیرامون ظریف و مذاکره با آمریکا و تکذیب‌های بعدی هم نه‌تنها می‌تواند فضای دیپلماسی را تحت تأثیر قرار دهد بلکه این پیام را می‌فرستد که همه‌چیز دست نظام است و دولت و رأی مردم بی‌اثر.

وزیر امور خارجه کشورمان از مذاکره ایران و آمریکا در سطح مقامات عالی خبر داد.

بر اساس اطلاعات کسب شده، عراقچی و ویتکاف مذاکره‌کنندگان ارشد تهران و واشنگتن هستند و این مذاکرات به صورت غیرمستقیم و به واسطه «بدر البوسعیدی»، وزیر امور خارجه عمان آغاز خواهد شد.

آنچه محمدجواد ظریف را در غیاب نیز به موضوعی زنده بدل کرده، نه صرفا شخصیت فردی او، بلکه رویکردی است که نماد آن شده است؛ یعنی دیپلماسی مبتنی بر تعامل، گفت‌وگوی منطقی با جهان، استفاده از زبان حقوق بین‌الملل و مهم‌تر از همه درک هم‌زمان پیچیدگی‌های امنیتی و اقتصادی جهان معاصر.

محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهور در دوره روحانی، در بخشی از گفت‌وگو با «انتخاب» تاکید کرد که روحانی به رئیسی گفت همه چیز آماده است و اجازه بدهید [توافق احیای برجام را امضا کنیم]، اما رئیسی در پاسخ گفت ما خودمان انجام می‌دهیم.

عراقچی با ابراز تاسف از درک غیرواقعی آمریکا از مردم یمن و منطقه، تاکید کرد: آمریکا نمی‌تواند با حمله به یمن و کشتار مردم بی‌گناه یمن -که تنها جرمشان ابراز همبستگی و حمایت از مردم مظلوم فلسطین است- مدعی اعاده ثبات در منطقه شود.

سیاست خارجی ایران در مواجهه با فشارهای شدید ترامپ وارد مرحله بحرانی شده است. ادامه سیاست فشار حداکثری و تحریم‌های گسترده، ایران را در شرایط دشواری قرار داده است. در حالی که واشنگتن تمایل به مذاکره را اعلام می‌کند، شروط سخت و فشارهای بیشتر می‌تواند ایران را مجبور به انتخاب بین دیپلماسی یا مقاومت کند. از سوی دیگر، احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم‌ها تهدید جدی است که باید با دیپلماسی فعال و بهره‌گیری از شکاف‌های بین‌المللی مدیریت شود.

سیاست دولت ترامپ در قبال ایران میان فشار حداکثری و تمایل به مذاکره در نوسان است. اگرچه نشانه‌هایی از تغییر لحن و تمرکز بر راستی‌آزمایی هسته‌ای دیده می‌شود، اما تردید درباره صداقت این رویکرد باقی است. ایران مذاکره با آمریکا را فعلاً رد کرده است. در آستانه فعال‌سازی مکانیسم ماشه، سرنوشت دیپلماسی به تصمیم واشنگتن وابسته است: واقع‌گرایی یا تکرار تقابل‌های بی‌ثمر گذشته.

روزنامه جوان نوشت: امریکا در دو ماه اخیر بیشتر همین رویکرد ترساندن و تهدید را پیش گرفته است. در گذشته نیز حمله به همسایگان ایران با همین راهبرد بود و هدف نهایی آن حملات، تسلط بر ایران و تسلیم‌کردن یا فروپاشی نظام ایران ارزیابی می‌شد.

رئیس اسبق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ضمن ارائه هشدار به مسئولان سیاست خارجی کشورمان درباره بازی کردن روسیه با کارت ایران در مذاکرات خود با آمریکا، به دیده‌بان ایران گفت: همان‌طور که سه سال قبل، مذاکرات احیای برجام فدای شروع جنگ اوکراین شد، اکنون هم در پایان این جنگ اگر روسیه بخواهد بار دیگر از ایران به‌عنوان یک اهرم فشار در مذاکرات خود با آمریکا استفاده کند، این به معنای یکی از تلخ‌ترین فریب‌های تاریخ سیاست خارجی ایران خواهد بود.