ظریف عملاً حامیان خود را به بدنه حامی مسعود پزشکیان متصل و آن‌ها را به بدنه حامی دولت تبدیل کرد.

امروز تقریبا همه مدیران اجرائی کشور سرنوشت حرفه‌ای خود را به طور مستقیم با آنچه بر ظریف و همتی رفته، پیوند می‌زنند. وقتی بر این دو این رفته، دیگر مدیران چه انتظاری می‌توانند داشته باشند.

متأسفانه آنچه بیش از هرچیز تاکنون در دولت چهاردهم شاهد بوده‌ایم، توصیه‌های اخلاقی و درددل‌گونه با مردم و نهادهای حاکمیتی و… و در واقع جایگزینی توصیه‌های اخلاقی به جای «سیاست‌گذاری اقتصادی و اجتماعی» بوده است.

روزنامه اصولگرا نوشت: به نظر می‌رسد اصطکاک‌های مناصب مختلف در دولت باعث شده تا ظریف دیگر نخواهد برای ماندن در دولت هزینه بدهد.

ظریف نوشت: «دیروز به دعوت ریاست محترم قوه قضائیه به دیدار ایشان رفتم. در این دیدار، ایشان با اشاره به شرایط کشور توصیه کردند که برای پیشگیری از فشار بیشتر بر دولت، به دانشگاه بازگردم. بنده نیز بی‌درنگ پذیرفتم که همواره خواسته‌ام یار باشم و نه بار. با سپاس فراوان از ایشان که بار مسئولیت در برابر خدا و مردم را از دوش بنده برداشتند، امیدوارم با کنار گذاشتن بنده، بهانه‌ها برای سنگ‌اندازی در برابر خواست مردم و موفقیت دولت برداشته شود.»

سعید جلیلی، نماینده‌ای از جریان موسوم به «مخالف مذاکره و تعامل با نظام بین الملل» و محمدجواد ظریف، نماد سیاست خارجی مبتنی بر دیپلماسی و تعامل با نظام بین‌الملل، هر دو در یک قاب تلویزیونی حاضر شدند تا درباره شخصیت و جایگاه سید حسن نصرا… سخن بگویند.

سیاست صحنه‌ای است که در آن هیچ ضربه‌ای بی‌علت نیست و هیچ تخریبی از سر اتفاق رخ نمی‌دهد. وقتی هجمه‌ها ناگهان بر فردی متمرکز می‌شود، باید نگریست که آن فرد کدام زخم را بر پیکر خصم نشانده، کدام معادله را بر هم زده و کدام حقیقت را از پس پرده بیرون کشیده است.

ضرغامی در انتقاد از واکنش مثبت کاظم صدیقی به شعارها علیه ظریف گفت که «در سال ۸۸ برخی در تجمع میدان ولی عصر علیه یکی از شخصیت‌های نظام شعار دادند. بلافاصله رهبر انقلاب به من دستور دادند تا رسانه ملی به دلیل پخش این شعارها عذرخواهی کند. نقد من به عملکرد آقای ظریف به جای خود، ولی وظیفه امام جمعه، پرهیزدادن مردم از اینگونه رفتارهاست، نه تشویق آنان!»

اگر چه هنوز ماجرای نامه کمال خرازی به رهبر انقلاب از سوی نهادهای مربوطه، مجلسی‌ها و دولتی‌ها تکذیب نشده و حتی مفاد آن نیز منتشر نشده است، اما شنیده‌ها حکایت از آن دارد که به زودی گره انتصابات دولتمردانی که مشمول قانون مشاغل حساس هستند باز شده و حضور آنان در دولت دیگر محل اشکال نیست.

«ظریف» این روزها زیر تیغ است، نه فقط در خیابان و از سوی تندروهای کفن پوش، بلکه در مجلس و از سوی حامیان انتخاباتی سعید جلیلی در پارلمان.