اول: محمد علی رجایی در مهر ۵۹ نخست‌وزیر بود نه رییس جمهوری. دوم: در شورای امنیت نطق کرد نه در مجمع عمومی و سوم: پای شکنجه دیده را روی میز کنفرانس خبری گذاشت نه روی تریبون!