در میان سنگ‌اندازی‌های حامیان فیلترینگ، به نظر می‌رسد که مسعود پزشکیان برای محقق کردن وعده مهم خود، راه سخت و دشواری را در پیش دارد. او از یک سمت باید مخالفان رفع فیلترینگ را راضی کند و از سوی دیگر، اگر نتواند به این وعده عمل کند، مردم و رأی‌دهندگان خود را ناامید کرده است.

امثال آقای ظهره‌وند و ثابتی و امثالهم توضیح دهند که آنان برای عزت مندی ایران چه کرده‌اند یا چه خدمات ارزنده‌ای به کشور داده‌اند یا قرار است بدهند؟ ماجرا به حدی ناپسند و عجیب شده که همان روزنامه‌هایی که تا دیروز از امثال اینها حمایت می‌کردند نیز منتقد رفتارهای این‌ها شده اند. اتفاقا معتقدم این نوع رفتارهای افراطی به جای این که آقای پزشکیان را تخریب کند، ایشان را ارتقا می‌دهد. آقای پزشکیان باید در برابر سوالی که به قتل ترامپ مرتبط بود چه می‌گفت؟ ترور مقام‌های بین المللی مگر شوخی بردار است؟

یک فعال سیاسی می‌گوید که جبهه پایداری، دو سه ماه بعد از تشکیل کابینه دنبال استیضاح وزرا بود اما با تذکر به‌جای رهبری دست نگه داشت.

مسعود پزشکیان، نخستین رئیس‌جمهوری است که هنوز دوره اول ریاست جمهوری‌اش به نیمه نرسیده طرح استیضاح پنج وزیرش مطرح و یکی از آن‌ها ظرف کمتر از شش ماه برکنار شد.

آقای مسعود پزشکیان روز گذشته در آیین تجلیل معلمان نمونه کشور یکی از ادعاهای همیشگی خود را تکرار کرده و گفته است: «ما الان بچه‌هایی تربیت می‌کنیم که فکرشان به خارج است. هنر این نیست که نخبه تربیت کنیم و به آمریکا بفرستیم.»

شوآف وزیر راه و شهرسازی در میانه مصیبتی ملی در بندرعباس در کنار رفتارهای عجیب خانم سخنگو در دولت چهاردهم نشان میدهد که حضور زنان در مناصب صرفا یک اقدام نمایشی شده و بیش از این که اثرگذاری در روند رو به جلوی برابری زنان و مردان در پست‌های مدیریتی باشد نوعی عقب گرد در حوزه حقوق و فعالیت زنان نیز محسوب می‌شود.

رئیس جمهور طی حکمی با اشاره به قطعی شدن اخبار مربوط به سفر دکتر شهرام دبیری، با اشاره به اینکه دوستی دیرین و خدمات ارزشمند شما در معاونت پارلمانی مانع آن نیست که پایبندی به صداقت، عدالت و وعده‌هایی که به مردم دادیم، مقدم داشته شود، آورده است: بنابر این توصیفات از ادامه همکاری با شما در دولت چهاردهم معذوریم.

چهار وعده اصلی مسعود پزشکیان در دور چهاردهم انتخابات ریاست‌جمهوری، وضعیتی نامشخص دارند.

همه مردم تقریباً همه مشکلات را می‌دانند. اینکه سیستم خوب کار نمی‌کند، دولت کارآمدی لازم را ندارد و در مسیر توسعه حرکت نمی‌کند. خروجی این همه بودجه و هزینه حتی نیمی از آنچه که باید نیست؛ اما کار ارکان حکومت و دولت، نه گلایه و شکوه است و نه درد دل و نصیحت. کار مقامات آن است که مشکلات پیشارو را بردارند و بعد بگویند این مشکل بود، مشکل سختی هم بود اما توانستیم برش داریم.

نقص بزرگ دولت پرشکیان، نبود شجاعت و خلاقیت است. اغلب همکاران او در محدود تکالیف خود ایده تازه‌ای برای مقابله با بحران‌ها خلق نمی‌کنند؛ فقط به روزمرگی بی‌ثمر و تکرارهای ملال‌آور کارهای کلیشه‌ای مشغول هستند. این رویه کمترین کمکی به کاهش بحران‌ها نکرده و ناامیدی می‌آفریند.