یادداشت اخیر محمدجواد ظریف در مجله اکونومیست با واکنش‌های زیادی همراه شد. او در آن یادداشت درباره ضرروت ایجاد «مودت» میان کشورهای اسلامی سخن گفت و مطرح کرد که یکی از اولویت‌های طرح مودت برقراری آتش‌بس فوری در غزه، لبنان، سوریه و یمن است. برخی از این مواضع ظریف استقبال کردند و برخی طیف‌های سیاسی مخالف ظریف بر چین مواضعی تاختند و بار دیگر ظریف را چهره‌ای غرب‌گرا معرفی کردند.

جبهه پایداری با ارسال نامه‌ای به پزشکیان تاکید کرد: تنها راه پیروزی بر دشمن مقاومت و ایستادگی است و هزینه‌های سازش نسبت به هزینه‌های مقاومت به مراتب بالاتر است.

بسیاری از چهره‌های تندرو مجلس که از موافقان فیلترینگ نیز محسوب می‌شوند، حضور پررنگی در فضای مجازی دارند که این تناقض انتقادات زیادی را علیه آنان مطرح کرده است.

رئیس جمهور شامگاه یکشنبه میزبان جمعی از نمایندگان و اعضای جبهه پایداری بود و پس از شنیدن نظرات و دیدگاه‌های آنان درباره مسائل مختلف، ضمن تشریح ابعاد گفتمان وفاق ملی، به بیان چرایی برخی مشکلات مبتلابه کشور به ویژه در بخش اقتصاد، سیاست و فرهنگ و همچنین برنامه دولت برای حل این مشکلات پرداخت.

نبویان، عضو ارشد پایداری و نماینده مجلس در واکنش به انتصاب کرمانپور به عنوان سرپرست روابط عمومی وزارت بهداشت: «وفاق ملی با سرکارآمدن اغتشاشگران و حامیان آن‌ها شکل نمی‌گیرد بلکه با آمدن جوانان مومن و انقلابی و مردمی میتوان وفاق ملی حاصل کرد و نظم جامعه را حفظ و مشکلات مردم را حل کرد، وفاق ملی یعنی وفاق با مردم نه وفاق با برهم زنندگان امنیت و آرامش مردم».

نماینده پایداری‌چی مجلس در سخنانی به دولت پزشکیان حمله کرده است.

جریان سعید جلیلی و جبهه پایداری شرایط خاصی را تجربه می‌کنند؛ مغلوب در انتخابات ریاست‌جمهوری، مردود در تلاش برای عدم رأی‌آوری برخی وزرای کابینه پزشکیان، چرا جبهه پایداری و سعید جلیلی به این نقطه رسیدند و چه چشم‌اندازی پیش روی خود دارند.

در سال ۹۴ و در دولت روحانی وزارت اطلاعات در نامه‌ای وی را همراه با فتنه دانسته و به سران فتنه مشاوره می‌داده است.

آرایش نیروهای سیاسی کشور در حال تغییر است. قبلاً اصلاح‌طلبان و نیروهای اعتدال‌گرا فراتر از خط قرمزهای پایداری بودند، اما امروز بخشی از اصولگرایان نیز این خط قرمزها را رد کرده‌اند. تقریباً می‌توانیم بگوییم در میان اصولگرایان، فقط نیروهای پایداری و اقمار تندروی آن‌ها هستند که با سیاست خارجی تنش‌زدا به هر شکلی مخالفت می‌کنند.