روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: آمار‌ها و اطلاعات موجود، خبر از حضور ۸ هزار پزشک ایرانی حاذق در بالاترین سطح علمی و تخصصی فقط در آمریکا دارند. در کشورهائی از قبیل کانادا، آلمان، انگلیس، فرانسه و سایر کشور‌های اروپائی و همینطور کشور‌های عربی و شرقی نیز پزشکان زیادی با ملیت ایرانی مشغول به کار هستند که ترجیح می‌دهند در صورتی که زمینه کار در ایران فراهم باشد در کشور خود فعالیت کنند. این‌ها مهم‌ترین ثروت کشور را تشکیل می‌دهند که متأسفانه ما نتوانستیم از وجودشان به نفع کشور استفاده کنیم و سودشان به بیگانگان می‌رسد.

روزنامه جمهوری اسلامی نسبت به پیامدهای امنیتی روند تصاعدی ورود افغانستانی‌ها به ایران هشدار داد و نوشت:  استفاده از عنوان «اتباع بیگانه» درباره افرادی که در حمله به حرم شاهچراغ در شیراز دست داشتند، نکته مهمی را دربردارد که لازم است مسئولان سیاسی و به تبعیت از آنها مسئولان اطلاعاتی و امنیتی به آن توجه داشته باشند.

یک روزنامه با انتقاد از سخنران حامی دولت نوشت: به احترام کلمه، یکی پیدا شود و تریبون را از جلوی او بردارد. از قدیم گفته‌اند “همه چیزدان” هیچی نمی‌داند چنان که “همه کاره، هیچ کاره” در کلام مردم عنوان می‌گیرد.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: آیا مسئولان نباید همین واقعیت تلخ چنبره زدن فقر بر زندگی مردم را عامل مهمی برای تجدید نظر در نوع برخورد خود با بازداشت‌ شدگان حوادث ماه‌های اخیر بدانند و از این طریق، تهدید را به فرصت تبدیل کنند؟!

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: برخی‌ها سکوت را انگار حرام می‌دانند که همواره به گفتن به عنوان یک واجب مشغولند.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: مسئولان اعم از دولتی و مجلسی و به ویژه متولیان سیاست خارجی، اگر با چین تعارف دارند، این را با صراحت بگویند ولی اگر دچار تعارفات و رودربایستی نیستند، چرا با همان ادبیات که با دیگران سخن می‌گویند به رئیس جمهور چین تذکر نداده‌اند؟

وقتی وضع اقتصادی و اجتماعی چنان است که در مرکز شهر قم، حتی سیم‌های برق، امنیت ندارد و در روز روشن به سرقت می‌رود و نمی‌توان نقش برخی سیاست‌ها و رفتارهای حکمرانان را در آن نادیده گرفت، آیا می‌توان با اجرای حد سرقت جلو آن را گرفت؟!

طبیعی است که از چنین زمینه‌ای دشمن بهره برداری می‌کند و با سوار شدن بر موج به راه افتاده، اهداف خود را دنبال می‌نماید. خارجی‌ها هم، چه سیاسیونشان و چه تبلیغاتچی‌هایشان، تا زمینه نارضایتی در داخل وجود نداشته باشد، امکان ندارد بتوانند کسی را در داخل وارد صحنه درگیری و اغتشاش کنند.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: کسی برای دشمنش هورا نمی‌کشد. کف نمی‌زند حتی اگر از خودی دلخور باشد. حتی اگر قهر باشد باز هم برای کسی که از او زخم در پهلو دارد، شادخوانی نمی‌کند.

شهید مظلوم آیت‌الله بهشتی را هنوز هم مظلوم می‌دانیم زیرا در میان حکمرانان گوش شنوایی برای سخنان حکیمانه‌اش پیدا نشد و اکنون نیز پیدا نمی‌شود.