پزشکیان به ماجرای قتل یک دانشجو در منطقه کوی دانشگاه تهران اشاره کرد و گفت: قتل آن دانشجو هم به خاطر فقر و جهالت اتفاق افتاد؛ وقتی نوع آموزش ما نمی‌تواند نحوه گفت‌وگو را آموزش دهد، تنش و درگیری هم در جامعه بالا می‌گیرد. وقتی افراد توان گفت‌وگو با یکدیگر را ندارند، طبعا درگیری فیزیکی هم پیش می‌آید.

مذاکرات مستقیم میان ترامپ و پوتین بدون مشارکت کی‌یف، امیدهای روسیه برای تحقق اهداف بلندمدتش را تقویت کرده است. این گفت‌وگوها که احتمالاً به کاهش تحریم‌ها و کاهش تعهدات آمریکا به ناتو منجر می‌شود، واکنش مثبت بازارهای مالی روسیه را به همراه داشته است. در حالی که ترامپ تمایل به توافق با پوتین دارد، کی‌یف و متحدان اروپایی نگران توافقی هستند که هزینه‌های آن بر دوش اوکراین و اروپا سنگینی کند.

جناب آقای رییس‌جمهور! تورم، ضعیف‌ترین اقشار جامعه که حداقل شصت درصد جمعیت کشور را شامل می‌شود را زیر شدیدترین فشارها قرار داده است.

روزهای پایانی ۱۴۰۰ بود که جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، اعلام کرد قرار بود ایران و طرف غربی در وین توافق کنند، اما روسیه با مانع‌تراشی اجازه نداده است. دلیل کارشکنی هم مشخص و ایران قربانی جنگ اوکراین شده بود.

مسعود پزشکیان مهم‌ترین راهبرد انتخاباتی و سپس ایجاد دولت خود را بر راهبرد وفاق بنیان گذاشت.

در این چند روز نه عبدالناصر همتی وزیر اقتصاد از چرایی رشد تورم چیزی گفت و نه محمدرضا فرزین رئیس کل بانک مرکزی اشاره‌ای به این ماجرا کرد. تنها محمد شیریجیان معاون بانک مرکزی دیروز به مردم اطمینان داد که قیمت کالاهای اساسی تغییر نمی‌کند چون همچنان ارز ترجیحی به این کالاها اختصاص می‌یابد.

به نظر می‌رسد سیاست وفاق پزشکیان، هرچند ایشان همچنان بر آن معتقد و پای‌فشار است، پاسخی مطلوب نداده باشد و آنان که به موهبت سیاست وفاق سر از مشاغل دولت چهاردهم درآورده‌اند، بیشتر به جای وفاق به نفاق روی آورده و به قول معروف «مِستر هاید و دکتر جکیل» شده‌اند.

عضو شورای اطلاع‌رسانی دولت می‌گوید به نظر می‌رسد استراتژی دولت پرهیز از جنجال رسانه‌ای و پیشبرد امور با همگرایی درون حاکمیت است.

از اواخر خرداد امسال و با آغاز تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، مسعود پزشکیان که نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری بود، یک قول ثابت داشت؛ بازگشت اساتید اخراجی به کلاس‌های درس. این قول تا انتخاب کابینه چهاردهم هم به قوت خود باقی بود.

هرچند وفاق ایده بسیار مناسبی است که اثر مثبتش در چند ماه نیز قابل مشاهده بود، اما وفاق امری دوجانبه است. در هر تضادی، از جمله در سیاست، اگر یک طرف نخواهد به وفاق بگراید و همچنان بر طبل انشقاق بکوبد و توهین و تهدید روانه بازار سیاست کند، وفاق با او بی‌معناست.