به گزارش غیرمنتظره و به نقل از چندثانیه، معصومه علیانپور – تحلیلگر مسائل بین‌الملل و سیاست خارجی: پاسخ ایران به سیاست‌های «فشار حداکثری» دولت ترامپ در سال‌های اخیر تأثیرات عمیقی بر ابعاد مختلف سیاست خارجی، اقتصادی و امنیتی کشور گذاشته است. راهبردعدم تعامل با ایالات متحده باعث تضعیف جایگاه ایران در نظام بین‌المللی و افزایش وابستگی به قدرت‌های منطقه‌ای نظیر چین و روسیه شده است.

این وابستگی، ایران را در معرض منافع کوتاه‌مدت این کشورها قرار داده و توانایی اتخاذ سیاست‌های بلندمدت و مستقل را محدود می‌کند.

در عرصه اقتصادی، سیاست‌های تحریمی و محدودیت‌های تجاری، موجب کاهش صادرات نفت و گاز و کاهش دسترسی به فناوری‌های نوین و فرصت‌های سرمایه‌گذاری می‌شود. این شرایط باعث رکود اقتصادی، تورم و کاهش کیفیت زندگی مردم می‌گردد که به تبع آن بحران‌های اجتماعی و نارضایتی عمومی در سطح کشور گسترش می‌یابد.

در ابعاد امنیتی، استمرار تنش‌ها با ایالات متحده و سایر قدرت‌های جهانی، تهدیداتی نظیر بی‌ثباتی منطقه‌ای و تشدید فشارهای خارجی را به همراه دارد که امنیت ملی کشور را در معرض خطر قرار می‌دهد.

در چنین شرایطی، ایران نیازمند اتخاذ رویکردی استراتژیک مبتنی بر منافع ملی است که به‌طور همزمان به تقویت دیپلماسی و کاهش تهدیدات امنیتی بپردازد.

تعاملات دیپلماتیک محدود و حساب‌شده می‌تواند به ایران فرصت‌های جدیدی برای کاهش اثرات تحریم‌ها، بهبود وضعیت اقتصادی و تقویت جایگاهش در روابط بین‌المللی ارائه دهد.

سیاست انزوا وعدم تعامل نه‌تنها موقعیت ایران را در معادلات جهانی تضعیف می‌کند، بلکه کشور را در برابر تهدیدات خارجی و رقابت‌های منطقه‌ای آسیب‌پذیرتر می‌سازد. به همین دلیل، رویکردی هوشمندانه و مبتنی بر منافع ملی می‌تواند به ایران در گذر از بحران‌های موجود کمک کند و مسیر تازه‌ای برای آینده سیاست خارجی کشور فراهم آورد.