به گزارش غیرمنتظره؛ به نقل از آفتاب یزد – کرونای جدید یا

کووید ۱۹ نخستین‌بار در شهر ووهان چین کشف شد. مردم بدون علت مشخصی دچار سینه پهلو شدند، واکسن‌ها و درمان‌های موجود موثر نبودند که درنهایت موجب شناسایی این نوع جدید ویروس از خانواده کرونا ویروس‌ها شد. تلاش بسیاری برای تولید واکسن این ویروس انجام شده اما هنوز واکسن یا دارویی برای ریشه‌کن کردن و درمان قطعی ویروس کرونا ساخته نشده است و متاسفانه جان بسیاری از افراد را نیز گرفته است و برخی نیز درگیر این بیماری مهلک هستند لذا با توجه به اهمیت موضوع آفتاب یزد در این باره با دکتر اصغر آقامحمدی، فوق تخصص ایمونولوژی و آلرژی بالینی ،استاد ایمونولوژی بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت و گو کرده است .

در ابتدا آقای دکتر آقا محمدی بگویید که چگونه ویروس عامل بیماری COVID-19 منتقل می شود؟

انتشار شخص به شخص بیماری سندرم حاد تنفسی حاد کروناویروس ۲ (SARS-CoV-2) عمدتا از طریق قطرات تنفسی اتفاق می افتد و شباهت زیادی به شیوع آنفلوآنزا دارد. هنگامی که فرد مبتلا به عفونت سرفه، عطسه یا مکالمه می کند، می تواند با انتقال قطرات حاوی ویروس در ترشحات تنفسی شخص دیگری را مبتلا کند. همچنین عفونت از طریق لمس چشم، بینی یا دهان با دست هایی که با یک سطح آلوده تماس داشته است انتقال می یابد. قطرات به طور معمول بیش از دو متر را طی نمی کنند و در هوا نمی ماند. طبق یک گزارش ویروس” SARS-CoV-2″ در شرایط آزمایشی حداقل در سه ساعت زنده می ماند. با این حال، این که آیا این یافته آزمایشگاهی از نظر بالینی معنی دار است یا خیر تا کنون نامشخص است. اگرچه RNAویروس SARS-CoV-2 در مدفوع و خون تشخیص داده شده است، ولی به نظر نمی رسد انتقال مدفوع-دهانی و یا خون منابع مهم عفونت باشند.

دوره نهفته برای COVID-19 چیست؟

تصور می شود دوره نهفته برای COVID-19 در طی ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض عفونت باشد، اگرچه بیشتر موارد تقریباً چهار تا پنج روز پس از مواجهه اتفاق می افتد.

تظاهرات بالینی COVID-19 را برایمان بیان کنید؟

طیف بیماری COVID-19گسترده است، به طوری که تظاهرات از عفونت بدون علامت تا نارسایی تنفسی تهدید کننده زندگی متغیر می باشد. در موارد بروز علائم، به طور معمول چهار تا پنج روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس، در تقریباً ۸۰ درصد موارد علائم خفیف است و اغلب شامل تب، خستگی و سرفه خشک است. اختلالات بو و طعم در برخی از بیماران مبتلا به COVID-19 نیز گزارش شده است. ممکن است در بعضی از بیماران علائمی مانند سردرد ، رینوره و گلودرد دیده شود. ، تقریباً در ۲۰ تا ۳۰ درصد مبتلایان تنگی نفس وجود دارد و به طور معمول پنج تا هشت روز پس از شروع علائم بروز می کند. بیماری می تواند از مرحله تنگی نفس به مرحله سندرم حاد تنفسی (ARDS) پیشرفت کند. بنابراین، شروع تنگی نفس به طور کلی می تواند معیاری برای بستری و ارزیابی بیمار در بیمارستان باشد. “پنومونی” شایع ترین علامت بیماری”کووید-۱۹ “شدید در

این بیماران است. سندرم حاد تنفسی (ARDS) در تعداد کمی از بیماران علامت دار دیده می شود و می تواند همراه با آزاد سازی سیتوکین ها باشد که با بروز تب، هیپوکسی پیشرونده و یا افت فشار خون و افزایش نشانگرهای التهابی همراه است . سندرم حاد تنفسی (ARDS) عامل اصلی مرگ است که به دنبال عوارض قلبی و عفونت های ثانویه رخ می دهد. تخمین زده می شود که میزان تلفات بین دو تا سه درصد باشد. اگرچه بیماری شدید و کشنده در هر کسی ممکن است رخ دهد، ولی سن بالا، وجود بیماری های مزمن از جمله بیماری های قلبی عروقی، بیماری ریوی، دیابت قندی، بیماری کلیوی و سرطان، می تواند خطر بروز عفونت شدید را به طرز چشمگیری افزایش دهد. در کسانی که پس از ابتلا به”COVID-19 ” بهبود می یابند، بیماری اغلب طولانی می شود و در افراد مبتلا با بیماری خفیف تقریباً دو هفته و در افراد با بیماری شدید سه تا شش هفته به طول می انجامد.

آیا راهی برای تمایز بالینی” COVID-19 “از سایر بیماری های تنفسی، به ویژه آنفلوآنزا وجود دارد؟

خیر. ویژگی های بالینی COVID-19 با آنفلوآنزا و سایر بیماری های ویروسی تنفسی تقریبا شبیه هم هستند. از این رو بدون انجام آزمایش های مخصوص توصیه شده توسط پزشک متخصص امکان تشخیص بین آنها وجود ندارد.

چه عواملی همراه می تواند باعث تشدید بیماری COVID-19 در افراد شود؟

بیماری شدید COVID-19 ممکن است در افراد سالم و در هر سنی رخ دهد، اما به طور عمده در بزرگسالان با سن پیشرفته یا بیماری های زمینه ای پزشکی رخ می دهد. همراهی با بیماری شدید و مرگ و میر شامل مواردی از جمله بیماری قلبی عروقی ، دیابت قند ، فشار خون بالا، بیماری مزمن ریه ، سرطان و بیماری مزمن کلیه می باشد . فرض بر این است که سرکوب سیستم ایمنی نیز یک عامل خطر برای بیماری شدید و

مرگ و میر باشد، اما این هنوز در مطالعات به طور قطعی اثبات نشده است.

چه زمانی به بیماران مشکوک یا تایید شده مبتلا بهCOVID-19 ، توصیه می شود که در خانه بمانند یا به بیمارستان بروند؟

ماندن در منزل یک روش مناسب برای اکثر بیماران دارای علائم خفیف (مانند تب ، سرفه و یا دارای درد عضلانی بدون تنگی نفس) است، به شرط اینکه بیماران در منزل بتوانند به اندازه کافی ایزوله گردند و تحت نظر و پشتیبانی قرار

گیرند.

در صورت وجود عامل خطر (عامل خطر برای بروز بیماری شدیدتر) در بیماران مبتلا به”COVID-19″ با علائم خفیف، ارزیابی بالینی باید انجام شود. بیمارانی که در خانه نگهداری می شود باید از علایم بدتر شدن بیماری مانند تنگی نفس یا درد مداوم در قفسه سینه آگاه شوند و با بروز این علائم، بیماران باید سریعا مورد ارزیابی بیشتر قرار گیرند و در صورت لزوم در بیمارستان بستری گردند.

تست های موجود جهت تشخیص بیماری

‏ COVID-19 چقدر دقیق هستند؟ آیا باید دو تست انجام شود یا یک تست؟

تست ها شناسایی COVID-19 جدید هستند و تعیین صحت آنها چالش برانگیز است. احتمالاً میزان حساسیت و دقت نتایج تست ها بر حسب نوع تست خاص استفاده شده، کیفیت نمونه و محل انجام آزمایش متفاوت است. موارد نتایج منفی کاذب گزارش شده است، بنابراین برای اکثر بیماران بستری که نتیجه آزمایش منفی دارند ولی ظن بالینی برای ابتلا به COVID-19 در بیماران ادامه دارند می بایست نمونه دوم برای تایید نتیجه از بیمار گرفته شود. تا اطمینان لازم حاصل

شود .

چه توصیه ای برای بیماران با بیماری شناخته شده” COVID-19″ یا مشکوک به بیماری که در منزل هستند ، می شود؟

برای اکثر بیماران مبتلا به COVID-19 که در خانه نگهداری می شوند، مواردی از جمله مراقبت های حمایتی با ضد تب/ مسکن ها (مانند استامینوفن) و مصرف مایعات به اندازه کافی ، داشتن تماس نزدیک با ارائه دهنده خدمات درمانی ، نظارت بر وخامت بالینی بیماری (به ویژه از نظر ایجاد تنگی نفس)، که در این صورت بیماران سریعا باید از نظر بالینی و ضرورت بستری در بیمارستان ارزیابی شوند ، جدایی از سایر اعضای خانواده، از جمله حیوانات خانگی (به عنوان مثال، در صورت امکان بیمار در یک اتاق جداگانه اقامت داشته باشد و پوشیدن ماسک در صورتی که در اتاق اقامت دارند) ، شستشوی مکرر دست برای همه اعضای خانواده و ضد عفونی مکرر سطوح لمس شده می باشد.

چه مدت بیماران باید از مراقبت در منزل

جدا شوند؟

مدت زمان مطلوب انزوا در خانه نامشخص است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) توصیه هایی را در مورد قطع منزوی خانه صادر کرده است، که شامل استراتژی های مبتنی بر آزمایش و غیر تست است. انتخاب استراتژی بستگی به جمعیت بیمار دارد (به عنوان مثال ، مصون سازی در مقابل در مقابل غیر ایمنی) ، در دسترس بودن تجهیزات آزمایش و دسترسی به آزمایش. هنگامی که یک استراتژی مبتنی بر آزمون استفاده می شود ، ممکن است بیماران در صورت وجود ، منزوی خانه را قطع کنند. این استراتژی شامل رفع تب بدون استفاده از داروهای کاهش دهنده تب و بهبود علائم تنفسی (مانند سرفه ، تنگی نفس) و نتایج منفی ویک سازمان اضطراری سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) با استفاده از آزمایش مولکولی مجاز برای COVID-19 حداقل از دو نمونه متوالی سواب نازوفارنکس را جمع آوری کرد که ۲۴ ساعت از هم جمع شده اند (مجموع دو نمونه منفی)

باشد.

آیا بعد ازابتلا به عفونت ” SARS-CoV-2 “مصونیت محافظت کننده ایجاد می شود یا مجدد رخ می دهد ؟

در کسانی که به ویروس” SARS-CoV-2 ” آلوده

شده اند ، آنتی بادی هایی‌ علیه ویروس ایجاد می شود. شواهد مقدماتی حاکی از آن است که برخی از این آنتی بادی ها محافظت کننده هستند، اما این موضوع باید به طور قطعی اثبات شود. علاوه بر این، مشخص نیست که آیا همه بیماران آلوده شده دارای پاسخ ایمنی محافظ هستند و این اثر محافظتی چه مدت دوام خواهد داشت.