به گزارش غیرمنتظره و به نقل از فرارو؛ در روزهای اخیر، همانطور که بسیاری از رسانه‌های آمریکایی و اسرائیلی نیز به آن اشاره کرده اند، شاهد سردی فزاینده روابط دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل بوده ایم. جالب اینکه ترامپ در مصاحبه‌ای در کاخ سفید در پاسخ به آتش‌بس با حوثی‌های یمنی تاکید کرده که آن‌ها قول داده‌اند به کشتی‌های آمریکایی حمله نکنند و همین کافی است.

وی در پاسخ به این سوال که اگر مقاومت یمن به اسرائیل حمله کند موضع او چه خواهد بود گفته است: «با این مساله مشکلی ندارم!» قابل تامل اینکه برخی منابع آگاه در فلسطین اشغالی به نشریات اسرائیلی نظیر معاریو و اسرائیل هیوم گفته‌اند که روابط اسرائیل با آمریکا به پایین‌ترین سطح ممکن خود رسیده است. همین موضوع سبب شده تا گمانه زنی‌های مختلفی از سوی ناظران و تحلیلگران در مورد دلایل تحقق این مساله مطرح شود.

در این راستا، اینطور به نظر می‌رسد که می‌توان ۳ نظریه را در مورد پشت پرده اوج گیری اختلافات میان ترامپ و نتانیاهو در نظر داشت.

۱: ترامپ و معمای «سیگنال‌گیت»

مدت زمان زیادی از رسوایی موسوم به «سیگنال گیت» نمی‌گذرد. رویدادی که در قالب آن، «مایک والتز» مشاور امنیت ملی اسبق آمریکا اقدام به تشکیل یک گروه در پیام رسان سیگنال کرد و دیگر مقام‌های ارشد آمریکایی را نیز عضو این گروه کرد تا برنامه‌های خود جهت حمله به یمن را هماهنگ کنند. با این حال، والتز به اشتباه جفری گلدبرگ سردبیر نشریه آتلانتیک را نیز عضو این گروه کرد و وی هم تصاویر چت‌های این گروه به همراه گزارشی مفصل را در نشریه آتلانتیک منتشر کرد و موجب به بار آمدن یک رسوایی بزرگ برای دولت ترامپ شد.

در این راستا، ترامپ نیز مدتی بعد مایک والتز را از سِمت خود برکنار کرد اما بسیاری از منابع آگاه بعدا فاش کردند که اشتباه والتز در قضیه سیگنال گیت صرفا روند خروج وی از دولت ترامپ را تسریع کرد زیرا رئیس جمهور آمریکا به شدت از هماهنگی بالای والتز با بنیامین نتانیاهو در پرونده ایران ناراحت و عصبانی بوده و آن را غیرقابل قبول می‌دانست. از این رو، ترامپ در بحبوحه ماجرای سیگنال گیت کارِ مایک والتز را یکسره کرد و او را از سِمت خود اخراج کرد. تصور ترامپ این بوده که والتز بیش از آنکه در حوزه سیاست خاورمیانه‌ای آمریکا با رئیس جمهور کشورش هماهنگ باشد، به اصول مطلوب نتانیاهو توجه دارد و پیرو لابی‌های اسرائیلی است. موضوعی که در سردی فزاینده روابط میان ترامپ و نتانیاهو اثرگذاری قابل توجهی داشته است.

۲: تصور معنادار ترامپ در مورد نتانیاهو

اگر روزهای پایانی حضور ترامپ در دولت نخستش را بار دیگر مرور کنیم متوجه می‌شویم که وی در آن روزها، به شدت از دست نتانیاهو عصبانی بود. دلیل آن هم روشن بود زیرا ترامپ این حس را داشت که در راستای منافع اسرائیل و شخص نتانیاهو دستورکار عادی‌سازی روابط دولت‌های عربی و اسلامی با رژیم اسرائیل را مطرح کرده و به پیش برده اما در زمانی که به کمک نتانیاهو نیاز داشته، وی فرار کرده و سمتِ پیروز انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا یعنی دموکرات‌ها و جو بایدن را گرفته است.

در این رابطه گزارش‌های مختلفی از اوج گیری درگیری‌ها میان ترامپ و نتانیاهو در روزهای پایانی حضور ترامپ در کاخ سفید نیز منتشر شده است. از یاد نبریم که نتانیاهو در آن دوران برخلاف میل ترامپ و اقداماتش که برای ماندن در کاخ سفید تلاش می‌کرد، به بایدن تبریک گفت. مساله‌ای که ترامپ را در آن زمان به شدت عصبانی کرد. حال در شرایط کنونی نیز ترامپ احتمالا این تصور را پیدا کرده که نتانیاهو و کلیت رژیم اسرائیل قصد دارند بر دستورکارهای وی در مورد منطقه خاورمیانه سایه بیفکنند و آن را تحت الشعاع قرار دهند. به بیان ساده تر، ترامپ این حس را دارد که نتانیاهو بازیگری فرصت‌طلب است و صرفا شخصِ رئیس جمهور آمریکا را بلیط بازی خود می‌بیند.

از این رو، ترامپ از گذشته درس گرفته و به نوعی در حال تنبیه نتانیاهو است. اساسا به همین دلیل است که می‌بینیم در فاصله کمی پس از بمباران بندر الحدیده یمن و فرودگاه صنعا توسط رژیم اسرائیل، ترامپ از توافق آتش‌بس با حوثی‌های یمنی خبر می‌دهد. رویدادی که همان طور که نشریات اسرائیلی عنوان کرده اند، بدون هرگونه هماهنگی با اسرائیل صورت گرفت و عملا حس سرخوشی این رژیم از حملاتش به خاک یمن را خیلی زود به ناامیدی تبدیل کرد. از این منظر، ترامپ به نوعی سعی دارد به نتانیاهو این پیام را برساند که باید در حدود جایگاه خود بازیگری داشته باشد و نباید پا را از گلیمش درازتر کند و سعی کند بازی‌های پیشین خود را که در قبال دولت نخست ترامپ آن‌ها رابه نمایش گذاشت، بار دیگر تکرار کند. ورای همه این ها، در مورد جنگ غزه نیز به نظر می‌رسد که ترامپ دیدگاهی به شدت منفی را نسبت به نتانیاهو دارد.

گزارش‌ها حاکی از این هستند که او فشاری جدی به اسرائیل وارد می‌کند تا قبل از انجام گرفتن سفرش به عربستان در روز ۲۳ اردیبهشت ماه سال جاری، به توافقی با حماس دست یابد. عجیب اینکه در همین فضا نتانیاهو می‌گوید که به دنبال نابود کردن کل غزه و آواره کردن ساکنان آن است. از این رو، ترامپ سعی دارد تا فشارها به نتانیاهو را افزایش دهد و او را وادار به پذیرش اصول مطلوب خود کند.

در این میان، ترامپ، نتانیاهو را با توجه به تحولات حدودا دوساله اخیر در سطح منطقه، در قامت یک برنده نمی‌بیند و نمی‌خواهد شریک مطلقِ وی باشد. ترامپ نمی‌خواهد نقطه امید نتانیاهو برای فرار از بحران‌هایی باشد که در عرصه‌های داخلی، منطقه‌ای و بین المللی به آن‌ها دچار است. البته که او در این رابطه نیم‌نگاهی به روابط با اعراب منطقه هم دارد و نمی‌خواهد به خاطر نتانیاهو این کارتش نیز بسوزد.

۳: ملاحظات ترامپ در مورد پرونده هسته‌ای ایران

رژیم اسرائیل در طی سال‌های اخیر که شاهد فراز و فرودهای گسترده در قالب پرونده هسته‌ای ایران بوده ایم، همواره در نقشِ بازی‌خراب‌کن ظاهر شده و سعی کرده روندهای دیپلماتیک را تخریب کند و به زعم خود ایران را تا جای ممکن منزوی سازد. حال در وضعیت کنونی، ترامپ احتمالا نشانه‌ها و پیام‌هایی از تشدید تلاش‌های نتانیاهو و لابی‌های متحد اسرائیل برای خراب کردن روند مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا دریافت کرده و سعی دارد اصل چالش را با سرد کردن فزاینده روابط خود با رژیم اسرائیل و شخصِ نتانیاهو به نحوی موثر مخاطب قرار دهد.

هم ترامپ و هم نهادهای اطلاعاتی آمریکا می‌دانند که بمباران، راه‌حل خاتمه دادن به توان اتمی ایران نیست و حتی مشروعیت ایران برای کسب تسلیحات هسته‌ای را به شدت افزایش می‌دهد. حال در این فضا، ترامپ می‌داند که‌عدم حصول یک توافق با ایران می‌تواند چالش‌های جدی را از منظر حیثیتی برای وی ایجاد کند. از این رو، خرابکار سنتی دیپلماسی هسته‌ای با ایران را مورد توجه قرار داده و سعی دارد هشدارهای جدی را به تل آویو در رابطه با اقدامات احتمالی‌اش علیه مذاکرات جاری با ایران بدهد.

در حقیقت، ترامپ نمی‌خواهد در فرآیند مذاکرات با ایران، بازیچه اسرائیل باشد. همان چیزی که به اذعان برخی چهره‌های رسانه‌ای و البته نزدیک به دولت ترامپ، رئیس جمهور آمریکا را در چشم افکار عمومی کشورش و جهان کوچک می‌کند و وی از این سناریو به شدت بیزار است.