به گزارش غیرمنتظره؛ در ساختاری مبتنی بر تولید و توزیع عادلانه؛ خلاقیت، تلاش و نوآوری‌ست که در اولویت قرار داشته و قدر دانسته می‌شود. از این روست که در جوامع صنعتی-تولیدی، بزرگترین سرمایه، نه معادن ومنابع، بلکه سرمایه‌های انسانی‌ست.

“سرمایه”، نیروی کارآدمی‌ست که با اختراع، اکتشاف و پشتکار، در کنار عدالت و برابری، حرکت پرشتاب چرخ تولید و تضمین اشتغال و معیشت بسیارانی را موجب می‌شود. بزرگترین سرمایه‌ی انسانی جامعه، آموزگارانی‌ست که آموزش آنان زمینه ساز گسترش علم و فن‌‌آوری بوده و کارگرانی که با نیروی کار و مهارت خویش، تولید می‌کنند. حفظ کرامت معلم و کارگر، جدا از آن که تکلیفی‌ست اخلاقی واجتماعی، تکریم ارزش‌هایی ازقبیل “تربیت” و “کار مولد” است. تکریم معلمان وکارگران و تعظیم در برابر آنان، تنها در گرامی‌داشت روزِ آنان نیست، بلکه در گرو پذیرش و ادای حقوق حقه‌ی آن‌ها در داشتن شرایط عادلانه‌ی زندگی و جهت گیری ساختار سیاسی و اقتصادی بر مدار و بستری مولّد و به دور از سرمایه‌داری رانتی خواهد بود.

با نکوداشت روز معلم وکارگر، امید است که شرایط وبسترهای حمایت از این سرمایه‌های انسانی را شاهد باشیم.