به گزارش غیرمنتظره و به نقل از ۵۵ آنلاین، بیتا رشیدحاجی: سرو به عنوان نماد آزادگی، پایداری و زندگی توصیف می‌شود و در فرهنگ ایران جایگاهی کلیدی دارد.

انیمیشن سایه سرو بی‌آنکه تصویر سروی در آن باشد این ایده و نظر را القا می‌کند. آزادگی، شجاعت و استوار بودن…

شخصیت پیر و درمانده داستان که وقتی جوان بوده از روبرو شدن با حمله دشمن نترسیده، دفاع کرده، عزیز از دست داده و خودش هم زخم خورده و یادآوری آن خاطرات دردناک لذت زندگی را از او ربوده است.

نهنگی که به گل نشسته نماد رویا‌ها و آرزو‌های نسل جدید است که دختر پیرمرد دلش نمی‌خواهد به این زودی و راحتی آن را از دست رفته ببیند. دخترک برای نگاه داشتن آرزوهایش به روش خودش می‌جنگد. پیرمرد هنوز در ویرانه‌های افکار جنگ زده‌اش با امید و ناامیدی در تقابل است.

چرا از «سایه سرو» می‌ترسید؟

در نهایت روزی برای نجات آینده و آرزوهای دخترک فداکاری می‌کند. همچنان از مرگ نمی‌ترسد، تخته پاره گذشته‌ها را به قعر دریا می‌فرستد. نهنگ نجات پیدا می‌کند، امید و آینده باز می‌گردند.

سایه‌ی سرو داستانی از مجاهدت نسل‌های این دیار کهن برای زندگیست