حسن ریوندی کمدینی که در کنسرت‌هایش رکوردهای قیمتی را یک به یک فرو می‌ریزد؛ برای مخاطبانش چهره چندان آشنایی نیست. کسی که جز یک‌سری هنرنمایی‌ آن چنانی دربرخی کانال‌های تلگرامی و نظایر آنها؛ نه سابقه‌ای دیگر دارد و نه سلیقه آشکار و ظرفیت و استعدادی. تنها اطلاعاتی که درباره ریوندی می‌شود یافت در بخشی از کاتالوگ یکی از اجراهای این استندآپ کمدین آمده: ریوندی کار خود را با تقلید صدای شخصیت‌های کارتونی شروع کرد و سپس به تقلید صدای خوانندگان سنتی ایران ازجمله شهرام ناظری و خوانندگان پاپ همچون ناصر عبداللهی و علیرضا عصار پرداخت. اما این‌که این شومن در کنسرت‌هایش چه می‌کند که مخاطبانش با طیب خاطر دست در جیب کرده و ٣٠٠‌هزار تومان می‌دهند؛ علاوه بر این‌که در عمق خود «کم‌ فرهنگی قشری که قاعدتا آن‌قدر مرفه و متمول است که می‌تواند بلیتی با چنین قیمتی را برای خود و خانواده‌اش خریداری کند» را به نمایش می‌گذارد؛ که همچنین راحتی کار کمدین‌های این دیار را هم نشان می‌دهد. ریوندی درباره کنداکتور برنامه‌هایش گفته که «در کنسرت خنده به‌عنوان یک استندآپ کمدین به مدت یک ساعت و نیم مطالب طنز اجتماعی می‌گویم.» همین. ظاهرا خنده در این مرز و بوم متاسفانه بدل به کالایی چنان کمیاب شده که برنامه‌ای چون کنسرت خنده با کنداکتوری که یک در میان لطیفه‌گویی است و تقلید صدا؛ می‌تواند گل سرسبد تمام برنامه‌های تفریحی به شمار آید. اما هنوز هم که هنوز است خیلی‌ها بر این باورند اگر قرار باشد بلیت چنین برنامه‌ای ٣٠٠هزار تومان باشد؛ آن وقت هزینه آبونمان کانال‌های ماهواره‌ای که پر از تقلید صدای خوانندگان هستند، نباید چندبرابر این مبلغ باشد؟