به گزارش غیرمنتظره، محمود احمدی‌نژاد زاده ۶ آبان ۱۳۳۵ است. او سیاستمداری است که در کمال ناباوری در دو انتخابات پرحاشیه پیروز شد و از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ ششمین رئیس‌جمهور ایران بود. وی پیش از آن، سمت های چندان مهمی نداشت و اگر معیارهای امروز شورای نگهبان در سال ۸۴ وجود داشت، او نمی توانست وارد گردونه رقابتها شود.

احمدی نژاد از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ اولین استاندار اردبیل و از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ شهردار تهران بود. او هم‌اکنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و دانش‌یار دانشگاه علم و صنعت ایران است. هرچند شایعه هایی درباره استعفای وی از مجمع وجود داشته و امکان از دست دادن این جایگاه برای او وجود دارد.

احمدی‌نژاد در آرادان گرمسار در استان سمنان به دنیا آمد و در یک سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. در سال ۱۳۵۴ برای تحصیل در مهندسی راه و ساختمان وارد دانشگاه علم و صنعت ایران شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷، به عنوان نماینده علم و صنعت در جلسات انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌ها شرکت می‌کرد. او تحصیلات خود را در این دانشگاه تا اخذ دکترای مهندسی عمران ادامه داد و در ۱۳۶۸ به عضویت هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران درآمد. در دوران دهه شصت فرمانداری ماکو و خوی را بر عهده داشت. در ۱۳۷۲ به عنوان اولین استاندار اردبیل منصوب شد و تا ۱۳۷۶ این سمت را بر عهده داشت. در سال ۱۳۷۹ برای نمایندگی ششمین دوره مجلس شورای اسلامی از تهران نامزد شد که پیروز نشد. در ۱۳۸۲ او به عنوان شهردار تهران برگزیده شد و در این مقام در انتخابات نهم ریاست جمهوری ایران شرکت کرد و در ۳ تیر ۱۳۸۴ در دور دوم از این دوره با کسب ۱۷ میلیون رأی و با ۲۶درصد اختلاف نسبت به رقیب خود اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری، پیروز شد.

احمدی‌نژاد در سال ۱۳۸۸، در پی انتخاباتی مناقشه برانگیز با ۲۴ میلیون و ۵۹۷ هزار رأی و ۲۹درصد درصد اختلاف نسبت به نامزد بعدی، میر حسین موسوی، پیروز شد و برای دومین بار به ریاست جمهوری رسید. از جمله اقدامات احمدی‌نژاد در دورهٔ ریاست جمهوری، اجرای طرح تحول اقتصادی بود که طبق آن سوخت سهمیه‌بندی شد، و همچنین یارانه‌های سوخت، آب، برق و مواد غذایی تدریجاً حذف به‌طور نقدی به مردم پرداخت شد. از دیگر اقدامات او پروژهٔ مسکن مهر به منظور خانه‌دار کردن خانواده‌های کم درآمد بود. در دورهٔ ریاست جمهوری او روابط با کشورهای در حال توسعه بر کشورهای توسعه یافته اولویت یافت و برنامهٔ هسته‌ای ایران با وجود فشارهای بین‌المللی که منجر به اعمال تحریم‌های اقتصادی شورای امنیت، آمریکا و اروپا علیه ایران شد، پیش رفت.

در ۱۳۹۲، حسن روحانی با وعده بهبود شرایط کشور و تغییر سیاست‌های اقتصادی، سیاست خارجی و فرهنگی جانشین احمدی‌نژاد شد اما این باعث نشد که او سکوت کند. احمدی نژاد که در همان سال از رئیس دفترش حمایت می کرد اما نتوانست باعث تایید صلاحیت وی شود، در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶ نامزد شد ولی صلاحیت وی مورد تأیید شورای نگهبان قرار نگرفت. این همان اتفاقی بود که در سال ۱۴۰۰ نیز برای او رخ داد و در نهایت، احمدی نژاد اعلام کرد که حاضر به مشارکت در انتخابات نیست و همین امر او را در صف اپوزسیون قرار داد.

محمود احمدی نژاد در دولت اول خود، با درآمد بالای نفتی، موفق شد برخی برنامه های موفق اقتصادی را پیش ببرد. اما در دولت دوم او، نه فقط تنش های سیاسی اوج گرفت، بلکه بحران تحریم و ترورهای هسته ای، دولت او را زمین گیر کرد. برخی اختلافات داخلی که با عنوان «حلقه انحرافی» اوج گرفته بود نیز برای مدتی به خانه نشینی او انجامید و در نهایت کار به جایی کشید که مذاکرات هسته ای بدون نظر او پیش رفت و در نهایت در دولت حسن روحانی منتهی به امضای برجام شد.

یکی از مقاطع مهم دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد که اوج اختلافات در دوران او را به نمایش گذاشت، دعوای او با خانواده لاریجانی بود که به پخش یک فیلم افشاگرانه منتهی شد. این روز را رسانه ها، «یکشنبه سیاه» نامیدند و از ان روز به بعد، بسیاری از متحدان سابق، منتقد احمدی نژاد شدند. احمدی نژاد عملا در دوران مسئولیت خود، در حال منازعه ای سیاسی با هاشمی رفسنجانی و حامیانش، علی لاریجانی و خانواده اش و میرحسین موسوی و حامیان او بود که به آنها خس و خاشاک می گفت.

محمود احمدی نژاد که زمانی معجزه هزاره سوم نامیده می شد و حرف از هاله نور او بود و برخی تکه کلام هایش زبانزد خاص و عام شده بود، حالا هر کلامش حاشیه ای تازه می آفریند. آخرین نمونه اش، اتهام تلاش مدیر سابق رادیو برای سفر به اسرائیل! برخی دیگر از صحبتهای او را را نیز نهادهای امنیتی بلافاصله تکذیب می کنند و گاهی حتی سخن از احتمال بازداشت وی مطرح می شود.

برخی صاحبنظران احتمال می دهند که احمدی نژاد می خواهد رهبر اپوزسیون ایران باشد در اوج تحولاتی که گمان می کند در پیش است. او می خواهد سوابق حضورش در راس نظام اجرایی کشور را پاک کند و در این راه دست به هر تلاشی می زند.

کنایه احمدی نژاد به آقازاده ها: شما که دوزاری بودید…

عکسی دیروز از وی منتشر شد که نشان می داد احمدی نژاد هنوز به عنوان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در ساختار سیاسی ایران حضور دارد و به سرنوشت سید محمد خاتمی یا میرحسین موسوی دچار نشده، ولی اینکه او هنوز در این مجمع عضویت دارد، خود یک مصداق تمام عیار از «تشخیص مصلحت نظام» است. مصلحتی که ترجیح می دهد با احمدی نژاد مدارا کند هرچند نمی خواهد سهمی بیش از این کرسی مشورتی به او در ساختار سیاسی کشور بدهد.

در انتخابات ۱۴۰۰ احمدی نژاد نامی بود که بر روی برخی برگه های رای نوشته شده بود. همان برگه هایی که در نهایت آرای باطله را تشکیل دادند و از سه نامزد بیشتر رای گرفتند. آیا هوادارانی که به قیمت حمایت از احمدی نژاد، قید مشارکت موثر انتخاباتی را زده اند، ممکن است در آینده تحولی سیاسی را موجب شوند؟ آیا احمدی نژاد در آینده رودرروی دولت رئیسی قرار می گیرد یا با پایان دولت روحانی، دوران انتقادهای او هم به پایان خواهد رسید؟