دسته: سیاسی
رئیس انجمن علمی انقلاب اسلامی تاکید کرد: اکنون زمان بیان و تأکید بر گفتمان انقلابی است و سخن از کوتاه آمدن و مذاکره، محلی از اعراب ندارد.
یک نماینده مجلس که پزشکیان را بخشی از پروژه الیگارشها میداند میگوید حالا باید یک کودتا علیه کودتا اتفاق ببیفتد. در جای دیگری درباره استیضاح رئیس جمهور نیز میگوید: اکثریت مجلس با دولت وفاق دارند. این الان واقعا کار مجلس نیست؛ فقط در سطح رهبری است.
چهرههای اصولگرا بعضا از این اقدام ابراز تعجب کرده و حتی به آن انتقاد کردند. اکبر نبوی، روزنامهنگار اصولگرا گفت: حواشی مربوط به آقای کاظم صدیقی تاسفبار است. اما، وی با استعفا نکردن از ریاست ستاد امر به معروف و نهی از منکر و نیز با کنار نکشیدن از امامت جمعه نشان داده که حاضر است بار منفی این حواشی را همچنان بر سر جامعه آوار کند.
احمد زیدآبادی نوشت: به جای تشکیل پروندۀ قضایی برای مصطفی کواکبیان باید مصاحبۀ زندهای در همان شبکه با او صورت میگرفت و مستندات حرفش از او درخواست میشد.
گفتمان مبتنی بر مسائل سیاسی پیچیده که از دید من حتی پیچیدهتر از مسئله موشکی و هستهای خواهد بود. اگر رد سخنان ترامپ را بگیریم، خواستههای او را شفافتر میبینیم. او پیش از این نیز ادعایی تحت عنوان «تسلیم بیقید و شرط طرف ایرانی» را مطرح کرده بود. همین ادعا نشان میدهد ترامپ و تیم او چه سطح توقعی دارند با توجه به این که چنین ایده ای، عملا برای طرف ایرانی قابل پذیرش نیست.
امثال آقای ظهرهوند و ثابتی و امثالهم توضیح دهند که آنان برای عزت مندی ایران چه کردهاند یا چه خدمات ارزندهای به کشور دادهاند یا قرار است بدهند؟ ماجرا به حدی ناپسند و عجیب شده که همان روزنامههایی که تا دیروز از امثال اینها حمایت میکردند نیز منتقد رفتارهای اینها شده اند. اتفاقا معتقدم این نوع رفتارهای افراطی به جای این که آقای پزشکیان را تخریب کند، ایشان را ارتقا میدهد. آقای پزشکیان باید در برابر سوالی که به قتل ترامپ مرتبط بود چه میگفت؟ ترور مقامهای بین المللی مگر شوخی بردار است؟
در یک روز پُرکار، سلمان زارع نماینده مردم شهرستانهای لاهیجان و سیاهکل در مجلس شورای اسلامی با همراهی سیده زهرا میر اعلمی فرماندار شهرستان سیاهکل از مناطق مختلف بخش دیلمان بازدید کرد.
طبیعی است که درباره مذاکره کردن با دولتهائی که شرور، زورگو، زیادهخواه و دارای خوی سلطهطلبی هستند، نقطه نظرهای متفاوتی در سطح جامعه وجود داشته باشد.
هر فرد یا نهاد یا کشوری که چشمانداز روشنی برای آینده ندارد، تصمیمگیریهای آن اغلب شتابزده خواهد بود و رنگ و بوی هیجانی دارد. تصمیماتی که نه بر پایه تحلیلهای بلندمدت بلکه ناشی از هیجانات زودگذر و لحظهای مثل خشم و اضطراب و یا ملاحظات تاکتیکی است. پیامد چنین شیوهای برای کشور، فرسایش توان تصمیمسازی نهادهای حکمرانی و تشدید احساس سردرگمی مردم است.
یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: رسانه ملی حدس بزند چه کسانی وقتی تریبون بگیرند ممکن است حرفهای اختلاف برانگیز بزنند. این رسانه نباید این افراد را در لیست خود قرار دهد.










