کلید واژه «حلقه سخت نظام» در سه دهه گذشته به سخت‌ترین لایه حامیان جمهوری اسلامی اطلاق شده است، مدافعانی که حالا حاکمیت را به مسامحه متهم و با تهدید سلب حمایت خود، در حال خط و نشان کشیدند و به قول یک رسانه اصولگرا در حال گروگان‌گیری نظام هستند.

حسین شریعتمداری در کیهان نوشت: در پیش‌نویسی که استیو ویتکاف به آقای عراقچی تسلیم کرده است، هیچ اثر، نشانه و یا اشاره‌ای از آنچه در تبلیغات پرحجم این روزها مطرح می‌شود، وجود ندارد.

کیهان نوشت: تعلل در تصمیم‌گیری اقتصادی و معطل نگاه داشتن برنامه‌های اصلاحی به امید باز شدن قفل مذاکرات، بازی در زمین دشمن است و نتیجه‌ای جز افزایش فشار بر سفره مردم نخواهد داشت.

علی شمخانی، دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی که اخیرا مدعی شده بود که هنوز مسئول اصلی پرونده هسته‌ای در کشور است این روزها مورد نقد چهره‌های مختلف از جریانات سیاسی متفاوت قرار گرفته است. عملکرد او در ایام مذاکرات برجام و احیاء برجام از منظر چهره‌های سیاسی مبهم به نظر می‌رسد، با این وجود او بی‌اعتنا به اعتراضات سعی در ارائه تصویری قهرمان گونه از خود است.

انتقاد تند پیشکسوت پرسپولیس از خداداد عزیزی و یادآوری فحاشی به کریم باقری.

استیو ویتکاف هیچ سابقه حکومتی، سیاسی و دیپلماتیک ندارد، فقط شریک و عنصر بسیار نزدیک به ترامپ است که به شدت مورد اعتماد اوست.

چین در پی تشدید جنگ تجاری میان واشنگتن و پکن، جلسه‌ای اضطراری برای بررسی بسته‌های حمایتی اقتصادی برگزار می‌کند. این نشست پس از آن برگزار می‌شود که ترامپ تعرفه‌ها بر کالاهای چینی را تا ۱۴۵ درصد افزایش داد و چین نیز با تعرفه ۸۴ درصدی بر واردات آمریکا پاسخ داد.

افزایش تعرفه‌های تجاری دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، ترکیه را مجبور کرده برای دفاع از لیر حدود ۱۰ میلیارد دلار از ذخایر ارزی خود را هزینه کند. این در حالی است که بحران سیاسی داخلی، به‌ویژه بازداشت شهردار استانبول، پیش‌تر موجب خروج گسترده سرمایه و کاهش ۳۰ میلیارد دلاری ذخایر شده بود.

به باور تحلیلگران، برخلاف ادعاهای لفظی درباره هم‌صدایی چین با روسیه و کره شمالی، پکن در عمل تلاش دارد تا استراتژی مستقی از دو بازیگر اتخاذ کند؛ چرا که از رویارویی با آمریکا و هزینه‌های حاصل از آن واهمه دارد. از همین رو، در عمل شاهد آن هستیم که پیونگ یانگ مستقل از چین با روسیه هم‌صدا شده و حتی در جنگ روسیه علیه اوکراین نقش فعال‌تری ایفا کرده است.

تغیرات اقلیمی موجب شد تا بحث‌هایی در باب گذار از انژری‌های تجدیدپذیر به تجدیدناپذیر مطرح شود. با این همه، فعل و انفعال‌های سیاسی موجب شده تا این گذار با چالش‌هایی روبرو شود و از همین رو بسیاری بر این باورند که گذار انرژی در گرو شکل اقتصاد جهانی است.