«نگارا! نگاهی که جز نوش لعلت، دل زخم خورده دوایی ندارد/بیا تا نمردم به فکر دوا باش/ به فکر علاج دل بی‌نوا باش/کریما، رحیما، رئوفا، عطوفا، بهارا، نگارا، بیا جان مولا، بیا جان زهرا، بیا جان زینب، بیا جان سقا». اینها آخرین جملات سید رضا فاطمی امین وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت مرحوم ابراهیم رییسی در پایان نطق دفاعیه در جلسه مجلس در دهم اردیبهشت ۱۴۰۲ است و به قصد تاثیر بر رای نمایندگان تا وزیر بماند و البته اثر نکرد و خلعت وزارت را که با ۲۰۵ رای بر او پوشانده بودند از قامت او درآوردند و حالا تنها ۱۶ ماه بعد به گفته سخن‌گوی قوه قضاییه بر سر پرونده چای دبش احضار و تحقیقات مقدماتی درباره او انجام شده و به قید وثیقه آزاد است.

روزنامه خراسان نوشت:روز گذشته وزیر کار از ایجاد یک میلیون شغل طی یک سال اخیر خبر داد و گفت : وعده داده شده درباره ایجاد یک میلیون فرصت شغلی محقق شده است و ما از یک میلیون فرصت شغلی عبور کردیم.

احمد زیدآبادی در اعتماد نوشت:در کشور ما که همه امور از محور خود خارج شده و بدترین نوع عوام‌زدگی و عوام‌فریبی بر تمام وجوه سیاست کشور سیطره پیدا کرده است، هیچ مقامی جرات بیان این واقعیت بدیهی و قطعی را ندارد، زیرا اذعان به چنین امری چون خلاف وعده‌های شیرین و بی‌اساس قبلی آنها به مردم است و با واکنش عصبی نیروهای رقیب و نارضایتی افکار عمومی روبه‌رو می‌شود.

حسین راغفر می‌گوید امیدواری مهمترین عنصر خروج جامعه از بحران کنونی خواهد بود اما باید به یاد داشت که کشور در شرایط بحرانی و اضطراری قرار دارد و دولت اگر فکر می‌کند با ادامه خصوصی‌سازی‌ها، این فساد دامن‌گیر، می‌تواند اقتصاد کشور را مرتفع کند، سخت در اشتباه است.

غلامعلی رجایی به جماران گفت: من فکر می کنم دولت دوازدهم از بدشانس ترین دولت های این چهار دهه باشد که ربطی به روحانی نداشت و یکی از آنها کافی بود که در حد یک جنگ معیشت مردم را تحت تأثیر قرار بدهد. همان کرونا و یا خروج ترامپ از برجام کافی بود. قاعدتا ارزش پول ملی پایین آمد، معیشت مردم سخت، رشد اقتصاد منفی و تورم چند برابر شد. در نقد روحانی باید این انصاف را داشت که سهمش را جدا کنیم در عرصه ای که می خواهیم نقد کنیم و چیزهایی که به ایشان ربط ندارد را به پای او ننویسیم.

سید حسین نقوی حسینی گفت: رخوردهای شدید نظامی و انتظامی با مردم اوضاع را بحرانی‌کند. همه باید بدانیم که نباید با مردم با خشونت رفتار کنیم.

کیهان نوشت:دولت جدیدی که بر سر کار می‌آید و به نوعی می‌توان آن را ۸ ساله تصور کرد، دولتی است که ۸ سالِ مهم پنجره جمعیتی ایران را به عنوان آخرین فرصت استفاده از این ظرفیت در اختیار دارد.