آقای ظریف توانمندی‌ها و قابلیت‌هایی در سطح بین‌المللی دارد و می‌تواند برای جمهوری اسلامی در صورت نیاز کارساز باشد. تندروها تلاش دارند تا یک مهره مؤثر را حذف کنند و قابلیت‌های جمهوری اسلامی را در مانور بین‌المللی محدود کنند.

کامران غضنفری، نماینده تهران در مجلس روز شنبه هفته گذشته در تجمع تندروها در میدان پاستور دو اتهام نسبت به محمدجواد ظریف مطرح کرد: اول اینکه «ظریف سال ۵۵ در ۱۷ سالگی با پشتیبانی ساواک به آمریکا رفت» و دوم اینکه «او مورد اعتماد دستگاه اطلاعاتی آمریکاست». سؤال بزرگی که به‌وجود می‌آید، این است که یک عامل ساواک و آمریکا چرا در ۵ دهه گذشته همواره در میان مقامات ارشد کشور و فقط هشت سال وزیر بوده!

دبیرکل حزب جمهوریت گفت: در هر تجمعی، چه قانونی و چه غیرقانونی، توهین، تهمت، تنش آفرینی و برهم زدن آرامش کشور رفتاری ناپسند است و باید با همه کسانی که چنین رفتارهایی انجام می‌دهند برخورد جدی صورت گیرد.

حمله فزاینده به ظریف، تلاش یک تفکر برای‌عدم پیشرفت یک ایده است که در این برهه از تاریخ، برای کشور الزامی است.

سخنگوی دولت با بیان این که با ناترازی و بی‌تدبیری در مدیریت منابع انرژی مواجه هستیم، گفت: قیمت بنزین بدون کار کارشناسی و آماده‌سازی اذهان مردم افزایش نمی‌یابد.

کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با صدور بیانیه‌ای تاکید کرد که هرگونه اظهار و بیان مواضع نظام در حوزه بین الملل و سیاست خارجی برعهده مسئولان دیپلماسی کشور به ویژه وزیر امور خارجه است و اظهارات مخدوش و غیرمسئولانه از سوی افراد غیرمسئول، تحت هیچ شرایطی قابل پذیرش نیست.

زود خشمی، که از ویژگی‌های نیاموختگی است، اگر باعدم تشخیص اخلاقی و عمل گرایی هم راستا شود، به سرعت به جرقه آتشی تبدیل می‌شود که ممکن است این بار به سادگی مساله ترور حجاریان نتوان طومار ان را در هم پیچید.

این وضعی است که برای ما شما درست کردید؟ آقای اژه‌ای! دو ماه قبل پیش شما آمدم و گفتم وضعیت آقای ظریف را جمع کنید گفتی وظیفه من نیست مجلس ورود کند.

غضنفری در این تجمع که با عنوان تجمع قانونی و شرعی امت حزب الله در میدان پاستور برگزار شد، گفت: ظریف پیش از انقلاب با حمایت ساواک به آمریکا رفته است. در این حین بین شعارهای مرگ بر نفوذی حضار، نام پزشکیان نیز برده شد.

رسانه اصولگرا نوشت: یک مشکل ظریف شاید این است که فکر می‌کند بین مخاطب خارجی و داخلی دیوار کشیده شده است و آنچه او به مخاطب غیرفارسی‌زبان می‌گوید، در ایران دیده نمی‌شود و اثری نمی‌گذارد.