رئیس جمهور آمریکا اگر خواهان مذاکره واقعی است باید اولاً زبان قلدری را کنار بگذارد و ثانیاً تضمینی قابل اعتماد بدهد.

او فقط یک شرط برای توافق مطرح کرده و آن این است که ایران اطمینان بدهد که به دنبال تولید سلاح هسته‌ای نیست.

دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا سرانجام پس از بازگشت به کاخ سفید، سیاست خود در قبال جمهوری اسلامی ایران را آشکار کرد.

«آنچه فشار حداکثری خوانده می‌شود یک تجربه شکست‌خورده است. تکرار آن فقط بار دیگر به مقاومت حداکثری منجر می‌شود. افراد زیرک به جای آن عقلانیت حداکثری را انتخاب می‌کنند.»

ترامپ ابتدا یادداشت فشار حداکثری را امضا می‌کند، سپس مذاکره را به‌عنوان امتیاز مطرح می‌کند. در مقابل، در ایران ابتدا سیگنال ضعف ارسال می‌شود و بعد، با ادبیاتی مملو از اشتیاق، میز مذاکره سوزانده می‌شود.

رئیس‌جمهور آمریکا گفت: من می‌خواهم ایران کشوری بزرگ و موفق باشد، اما کشوری که نتواند سلاح هسته‌ای داشته باشد.

مذاکرات ایران و آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ همیشه یکی از مباحث حساس و پیچیده در دیپلماسی بین‌المللی بوده است. ترامپ اخیراً اعلام کرده است که آماده مذاکره با ایران و رسیدن به توافقی جدید است. با این حال، سیاست‌های فشار حداکثری همچنان ادامه دارد و ایران باید رویکردی هوشمندانه در مقابل این شرایط اتخاذ کند.

حتی با وجود اینکه رویه و لحن ترامپ در دو هفته اخیر در قبال دوستانی مانند کانادا، مکزیک، کلمبیا، پاناما، دانمارک و اروپا تند و تهدیدآمیز بوده است، شاهد رویه مشابهی در قبال ایران نیستیم و حتی تندروهای اطراف ترامپ نیز در این مورد با او هماهنگ بوده‌اند. به علاوه، علائمی مانندعدم انتقاد از ایران در شورای حقوق بشر و قطع کمک مالی به تعدادی از نهادهای مخالف ایران نیز گویاست. این رویه می‌تواند به ایجاد جو مناسب کمک کند.

علی اکبر احمدیان دبیر شورای عالی امنیت ملی گفت: برخی افراد گفتگو و مذاکره را در تقابل با استقامت قرار می‌دهند. این برداشت اشتباه است. با کفار هم می‌شود مذاکره کرد، اما با رعایت چه اصلی؟ بر مبنای اصل مقاومت می‌شود، مذاکره کرد.

در حالی که سیگنال‌های بسیاری از سوی دولت‌مردان مبنی بر آمادگی ایران برای آغاز گفت‌وگوها با آمریکا مخابره می‌شود، ابهامات بسیاری در خصوص فراهم‌بودن میز مذاکره و موضوعاتی که طرفین می‌خواهند بر سر آن گفت‌وگو کنند، وجود دارد.