رئیس‌جمهور آمریکا در جمع خبرنگاران گفت که در نهایت او است که متن توافق را با هر کشوری نهایی می‌کند.

۱۰۰ روز از استقرار ترامپ در کاخ سفید در دور دوم ریاست جمهوری گذشت. این صد روز بسیار پرماجرا و پرسروصدا بوده است.

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا در صدمین روز ریاست جمهوری خود با بیان اینکه در ۱۰۰ روز به دستاوردهایی رسیده‌ایم که در ۱۰۰ سال حاصل نشده بود، گفت: شعار من، اول آمریکا است نه چین.

در دولت چهاردهم، چه دولت محترم بپذیرد یا نپذیرد، سفره زندگی مردم روی میز مذاکرات پهن شده است. اقدامی که باعث می‌شود کوچک‌ترین تکان در این میز، به جامعه ایران و افکار عمومی آن منتقل شود.

خبرگزاری بلومبرگ در گزارشی به نقل از سه منبع آگاه در کرملین که خواستند نام آن‌ها فاش نشود، نوشت: ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه الحاق چهار منطقه اوکراین را شرط پذیرش هر توافق صلحی قرار داده است.

ادعای خبرنگار اسرائیلی پایگاه خبری آمریکایی آکسیوس درباره محل دور بعدی گفت‌وگوهای غیرمستقیم ایران و آمریکا خبرساز شد.

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در نشست خبری مشترک با وزیر خارجه فرانسه اظهار کرد: «بدون نظارت آژانس، هرگونه توافقی صرفا یک تکه کاغذ خواهد بود. ظرف چند هفته باید به نتیجه برسیم و این مسئله دست‌یافتنی است. باید از هرگونه تنش نظامی در خاورمیانه و جهان جلوگیری کنیم. دیپلماسی دست‌یافتنی است.»

کیهان نوشت: برخلاف برخی تحلیل‌های ساده‌اندیشانه که تلاش می‌کنند رفتار ترامپ و نتانیاهو را جدا از یکدیگر تحلیل کنند، حقیقت این است که این دو نه‌تنها متحدانی ناگسستنی‌اند، بلکه حسابشان یکی است و هر دو با هماهنگی کامل در حال پیشبرد یک نقشه‌اند.

به نظر اکثر کارشناسان، در بهترین شرایط برای توافق بین ایران وآمریکا قرار داریم. تردید نکنیم کسی جز ترامپ نمی‌تواند تصمیم به توافق گرفته و آن را اجرا کند. او هم جسارت و توانایی این کار و هم ابزارهای قانونی این مهم را در دست دارد.

محمدحسین عادلی معتقد است نوعی اشتباه در برداشت از اف‌ای‌تی‌اف مانع حل این موضوع در ساختار سیاسی کشور شده است.