استفان والت در تحلیلی انتقادی از سیاست خارجی دونالد ترامپ، بی‌توجهی او به قواعد و نهادهای بین‌المللی را تهدیدی جدی برای نظم جهانی می‌داند. او تأکید می‌کند که حتی قدرت‌های بزرگ برای حفظ اعتبار، به رعایت قواعد نیاز دارند. ترامپ با رویکرد بی‌ثبات، رفتارهای غیرقابل‌پیش‌بینی و بی‌اعتنایی به تعهدات، نه‌تنها اعتماد متحدان را از بین برده، بلکه فضا را برای بازنویسی نظم جهانی توسط چین و روسیه فراهم کرده است.

میان ایالات متحده و اسرائیل، همچنان نوعی هماهنگی اصولی و ساختاری برقرار است. بسیاری از گزارش‌هایی که سفر ترامپ به خاورمیانه را یک موفقیت تاریخی توصیف می‌کنند و مدعی‌اند که در جریان آن، اسرائیل عملاً نادیده گرفته شد، با واقعیت فاصله دارند و در مواردی کاملاً نادرست‌اند. شاید ترامپ شخص نتانیاهو و حلقه تندروهای پیرامون او از جمله بن گویر و اسموتریچ را کنار گذاشته باشد، اما این به‌معنای طرد اسرائیل به‌عنوان یک شریک راهبردی نیست. حمایت ایالات متحده از اسرائیل، در حوزه‌های امنیتی، نظامی، دیپلماتیک و حتی اقتصادی همچنان با همان شدت و شتاب ادامه دارد.

یک تحلیلگر مسائل بین‌الملل با بیان اینکه دیپلمات‌ها در دور آخر مذاکرات کار جدیدی انجام ندادند، گفت: آنان صرفا تلاش کردند که شکست مذاکرات را اعلام نکنند.

رئیس جمهور آمریکا مذاکرات با ایران را مثبت ارزیابی کرد.

نشریه واشینگتن پست مدعی شد همزمان با تضعیف برتری نظامی روسیه، ترامپ فشارها بر مسکو را کاهش داده است.

«ترامپ اهرم‌ها را خوب می‌شناسند اما در تعریف روشنِ اهداف مشکل دارد. او باید از همه اهرم‌های ممکن برای رسیدن به اهداف مشخص استفاده کند.»

«نتانیاهو سال‌های سال ترامپ را به عنوان رئیس جمهور رویایی آمریکا برای اسرائیل می‌دید. کسی که هر مانعی در مسیر توسعه روابط اسرائیل با آمریکا را برمی‌دارد و این مساله خود موجب تقویت موضع و جایگاه نتانیاهو در قدرت خواهد شد. با این حال، از ایران تا کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، ترامپ در حال ارسال پیام‌های هشدارِ جدی به اسرائیل است.»

یک رسانه عبری زبان نوشت مسئولان آمریکایی به دنبال دور زدن درخواست خود در مذاکرات هسته‌ای در رابطه با توقف غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران هستند.

این تحلیل که فقط مذاکره کنیم تا ضرب الاجل اکتبر را پشت سربگذاریم، اشتباه است. مذاکره با اروپا جداست. وقتی ما چهار دور مذاکره با آمریکا را تقریبا موفقیت‌آمیز انجام دادیم، همزمان باید به مذاکره با اروپایی‌ها سرعت ببخشیم، چون مذاکره با آن‌ها مشکل‌تر است.

چین با دو ویژگی توسعه و رشد اقتصادی بالا به رقیب جدی و غیرقابل‌مهار نظام سرمایه‌داری تبدیل شده است. اقتدار گرایی مدیریت‌شونده نظام حکمرانی در چین ویژگی دیگری است که قدرت نظامی، امنیتی و اطلاعاتی این کشور را به یک نیروی فراملی با داعیه جهانی تبدیل کرده است. آمریکا برای نقابله با چین در حال گذار از دموکراسی لیبرال است به سمت نوعی اقتدارگرایی دموکراتیک…