«محمد شیاع السودانی» با اشاره به توقف صادرات گاز ایران به عراق به دلیل تحریم‌های آمریکا گفت که بغداد توافق کرده که در مقابل واردات گاز، نفت سیاه به ایران بدهد.

یک عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی از انجام مذاکرات در نیویورک خبر داد و گفت که با وجود انجام مذاکراتی در نیویورک توافق قریب‌الوقوعی به دلیل کارشکنی آمریکا وجود ندارد.

تورک فرهادی، تحلیلگر افغانستانی مستقر در ژنو با بیان اینکه هرگونه درگیری بین افغانستان و ایران پیامد‌هایی برای منطقه خواهد داشت، می‌گوید نقش ژئوپلیتیکی چین و روابط با دولت طالبان نیز ممکن است در این میان نقش داشته باشد. پکن نیز مانند تهران، دولت طالبان را رسماً به رسمیت نشناخته. با این حال، این کشور از نمایندگان طالبان استقبال و در گفتگو‌های مختلف شرکت کرده و در عین حال سفارت خود را در کابل نیز باز نگه داشته است. فرهادی می‌گوید چین خواهان یک افغانستان امن برای دسترسی به مواد معدنی افغانستان و همچنین دسترسی به نفت و گاز ایران از طریق افغانستان است.

به عقیده یک کارشناس ارشد حقوق بین الملل، رای اخیر دادگاه لاهه می‌تواند در قضیه برجام نیز به عنوان یک برگ جدید، موقعیت مذاکراتی ایران را تقویت کند.

هنگامی که نتانیاهو سرانجام راهی واشنگتن شد بایدن باید به او بگوید که ایالات متحده آماده است تا به شکل گیری نظم جدیدی در خاورمیانه کمک کند، اما نه نظمی که بر اساس تحقیر فلسطینیان و سیاست تغییر رژیم در ایران باشد.

بر خلاف رویکرد تعاملی و ایجابی تهران، جمهوری آذربایجان با افزایش ضریب رویکرد تقابلی، بر آتش تنش علیه ایران دمیده است. به نظر می‌رسد صبر استراتژیک ایران نمی‌تواند همیشگی باشد. رویکرد تعامل‌جویانه، به هیچ عنوان نمی‌تواند در مقابل رویکرد تنش‌جویانه باکو کارایی داشته باشد. حالا از هر زمانی ضروری‌تر است که تهران رویکرد جدیدی را در تقابل با مخاصمه‌جویی‌های باکو اتخاذ کند.

ریاض تاکنون به اتهامات ایران مبنی بر دخالت در اعتراضات، با سکوت محتاطانه پاسخ داده است. در همین حال، بازوی رسانه‌ای تحت کنترل دولت سعودی، زمان زیادی از برنامه‌های خود را به تظاهرات در ایران اختصاص داده است. شبکه «ایران اینترنشنال» مستقر در لندن با بودجه عربستان سعودی ویدیوها و تصاویری را از داخل ایران پخش کرده و همچنین میزبان چهره‌های مخالف، اعضای شبه‌نظامیان مخالف حکومت و جدایی‌طلبان ترک و کرد است.

شاید برای ما این واژگان خوشایند نباشد، اما باید بپذیریم که عراق جدید، مسیر «استقلال» را در سیاست خارجی و داخلی در پیش گرفته است. این مسیر نه قابل توقف است و نه قابل برگشت. در چنین میدانی، کسی برای ایران فرش قرمز پهن نخواهد کرد که نفوذ سیاسی یا حضور اقتصادی‌اش در عراق را گسترش دهد. دیگر بازیگران، اعم از ترکیه، آمریکا و اعراب حاشیه خلیج فارس، بازیگری خاص خود را دارند… به نظر می‌رسد، ایران نیز با پذیرش واقعیات عراق جدید، با استراتژی‌ها نوین وارد این رقابت تنگاتنگ شود. صرف متهم کردن السودانی به بدعهدی، تنها برآینداش از دست دادن فرصت‌ها و گسترش نفوذ رقبا خواهد بود.

اینکه برخی، تحولات اخیر کشورمان را صرفا به حوزه فرهنگی تقلیل دهند، چندان واقع بینانه نیست. ما نیاز داریم که داشته‌های خود، منطق رشد و پیشرفت در جهان امروز، و نگاه ریشه‌ای و عمیق و مدبرانه به چالش‌ها و مشکلاتمان را بار دیگر مرور کنیم. مهاجران ایرانی جز تحصیلکرده‌ترین و فرهیخته‌ترین قشر‌های جامعه مهاجرتی در کشوری نظیر آمریکا هستند. به راستی جایگاه این اقشار در سازندگی کشور کجاست؟

«باید به فکر مشکلات داخلی خودمان باشیم. مادامی که ما درگیر اختلافات و مشکلات این چنینی باشیم، نمی‌توانیم در عرصه بین‌المللی با قدرت بیشتر چانه‌زنی کنیم. وقتی که ما اوضاع داخل را سر و سامان دادیم می‌توانیم پای میز مذاکره با اروپا و آمریکا برویم و بعد هم در راستای بهبود رابطه با همسایگان وارد عمل شویم. باید توجه داشت که برای همچین موضوعی لازم است که انعطاف و نرمش داشته باشیم.»