تحولات ژئوپلیتیکی پیچیده، از سقوط نظام اسد و رقابت قدرت‌ها در خاورمیانه تا تشدید تنش‌های چین، روسیه و آمریکا، چشم‌انداز جهانی را بحرانی‌تر کرده است. سیاست‌های ترامپ، از جنگ اقتصادی با چین تا فشار بر اوکراین برای توافق با روسیه، نظم جهانی را به چالش می‌کشد. از سوی دیگر، اتحادهای جدید مانند هم‌پیمانی کره شمالی و روسیه، خطر گسترش درگیری‌های منطقه‌ای به جنگ‌های جهانی را افزایش داده است.

مشاوران دونالد ترامپ در حال طراحی یک استراتژی تحریمی گسترده برای تسهیل توافق دیپلماتیک روسیه و اوکراین در ماه‌های آینده هستند و در عین حال ایران و ونزوئلا را تحت فشار قرار می‌دهند.

جهان در دوران گذار با فروپاشی نظم کهن و ناتوانی در شکل‌گیری نظمی نوین مواجه است. سیاست «اول آمریکا» ی ترامپ، با معامله‌گرایی و یک‌جانبه‌گرایی، می‌تواند به انزوای استراتژیک آمریکا منجر شود. از چالش با چین و تایوان تا مدیریت جنگ اوکراین و آشفتگی خاورمیانه، ترامپ باید میان کاهش تعهدات و حفظ رهبری جهانی توازن برقرار کند وگرنه اعتماد متحدان و ثبات جهانی آسیب خواهد دید.

ایلان ماسک با پست‌های جنجالی در پلتفرم ایکس، فضای سیاسی اروپا را متأثر کرده و از احزاب راست‌گرای افراطی حمایت می‌کند. او با انتقاد از رهبران اروپایی، چون کی‌یر استارمر و اولاف شولتز و حمایت از حزب آلترناتیو برای آلمان، نگرانی‌هایی درباره دخالت در سیاست داخلی کشورها ایجاد کرده است. کاهش محبوبیت ماسک و افت کاربران ایکس در اروپا، همراه با نظارت‌های اتحادیه اروپا، چالش‌های جدی برای او به همراه داشته است.

دونالد ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری خود احتمالاً بار دیگر به رویکرد «مرد دیوانه» در سیاست خارجی متوسل خواهد شد، هرچند موفقیت آن بعید به نظر می‌رسد. این تاکتیک که بر رفتار غیرقابل پیش‌بینی و تهدیدات افراطی استوار است، در گذشته نتایج متفاوتی داشته و ممکن است به بحرانی از کنترل خارج شود. ترامپ با احساس شکست‌ناپذیری، ممکن است ریسک‌های بیشتری را بپذیرد، اما احتمال اثربخشی این روش همچنان نامشخص است.

حضور نماینده دولت ترامپ در نشست گروهک تروریستی منافقین، ننگ دیگری را برای مدعیان تغییر هویت ترامپ و امکان تعامل سازنده با وی، و همچنین بزک‌کنندگان FATF رقم زد.

قائم‌مقام پیشین وزارت خارجه آمریکا می‌گوید «رئیس‌جمهور منتخب آمریکا تأکید کرده که به‌دنبال مذاکره با ایران و توافقی بهتر با ایران است اما مذاکرات احتمالی صرفا درباره برنامه هسته‌ای ایران نخواهد بود.»

نصرت‌الله تاجیک گفت: رویکرد احتمالی دولت دوم ترامپ این است که این دولت آغاز به کار خود را با اعمال فشارهای حداکثری علیه ایران آغاز خواهد کرد. این رویکرد ناشی از روان‌شناسی و ویژگی‌های شخصیتی آقای ترامپ است.

از زمانی که ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شد، تحلیلگران مختلف در حوزه سیاست خارجی در گفت‌وگو با رسانه‌های داخلی مطرح کردند که بخش زیادی از سیاست آینده ترامپ در قبال ایران، به تصمیمات تهران بستگی دارد. ایران تحت فشار و به نیت تسلیم تن به مذاکره نخواهد داد و به همین دلیل پنجره دیپلماسی را همیشه باز نگه می‌دارد. مذاکره مستقیم با آمریکا نیز پیش از این به صورت مستقیم و غیرمستقیم انجام شده و بار دیگر نیز می‌تواند انجام شود.

یک نکته کلیدی این است که اگر جمهوری‌خواهان به‌طور کامل به «حزب ترامپ» تبدیل شده باشند، او دیگر نیازی به نگرانی درباره حمایت پایگاه سیاسی خود یا اعضای جمهوری‌خواه کنگره نخواهد داشت. در چنین شرایطی، حتی تصمیم او برای مذاکره با ایران و دستیابی به یک توافق، مشابه رویکرد نیکسون در قبال چین، می‌تواند بدون فشار جدی حزبی پیش رود.