برچسب زده شده با : تورم
آخرین آمار مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد در سال ۱۴۰۲، سی درصد از مردم ایران زیر خط فقر قرار داشتهاند.
چرا در سالهای ۱۴۰۲ و ۶ ماهه ۱۴۰۳ که قیمت ارز خارجی ثابت بود، شاهد تورم ۴۰ درصدی بودهایم؟ اگر تورم صرفاً به دلار وابسته است، به چه دلیل سفره مردم به اندازه ۴۰ درصد کوچکتر شد؟
در این چرخه رکودی، به موازات هر شوک نرخ ارزی که وارد میشود شاهد افزایش قیمتها میشویم، بنابراین با افزایش قیمت کالاها و خدمات مورد نیاز جامعه، بخشهایی از جمعیت قادر به خرید نخواهند بود.
یک جامعهشناس و استاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران گفت: «زمانیکه درباره سطح اعتماد اجتماعی سؤال میشود، هم بهصورت افقی و هم بهصورت عمودی، مردم کمترین اعتماد را به نهادهای رسمی، دولت، عناصر دولتی، مجلس و… دارند. چرا؟ چون بیاعتمادی، به نارضایتی اجتماعی تبدیل شده است. مشکلات روی هم قرار گرفته و درنهایت ما با یک جامعه ناراحت و معترض مواجهایم. این جامعه گرفتار و عصبانی، وقتی در مقابل مسئلهای مانند قطعی دوساعته برق مواجه میشود، بهانهای پیدا میکند تا صدای اعتراضش را بلند کند و بیاعتمادیاش را نشان دهد.»
اگر از نظر کارشناسی بپرسید که توسعه دریا محور میتواند در ایران موضوعیت داشته باشد، پاسخ این است که آری، توسعه دریا محور برای کشور بسیار حیاتی است و یکی از شگفتیهای بزرگ این است که چرا تاکنون به آن توجه بایسته داده نشده است. اما نکته این است که توسعه دریامحور، یعنی حرکت به سمت توسعه چند منطقه ای. اکنون پرسش اینجا است که آیا ما در توسعه منطقهای موفق بودیم که اکنون میخواهیم برای حرکت بعدی، وزنه چند برابری مطالبه کنیم!؟
معاون حمایت و سلامت خانواده کمیته امداد امام خمینی (ره) از تحتپوشش بودن ۴ میلیون و ۷۷۶ هزار و ۴۹۰ نفر در این کمیته خبر داد.
در این چند روز نه عبدالناصر همتی وزیر اقتصاد از چرایی رشد تورم چیزی گفت و نه محمدرضا فرزین رئیس کل بانک مرکزی اشارهای به این ماجرا کرد. تنها محمد شیریجیان معاون بانک مرکزی دیروز به مردم اطمینان داد که قیمت کالاهای اساسی تغییر نمیکند چون همچنان ارز ترجیحی به این کالاها اختصاص مییابد.
وزیر جهاد کشاورزی با بیان اینکه سیاستها و قیمتگذاریها در دولت به سمت حمایت از تولید داخل چرخیده است، گفت: تولیدکنندگان و فروشندگان نیز هوای سفره ماه رمضان مردم را داشته باشند.
اکنون طبقه متوسط که موتور محرک جامعه و سپر مقاومتی خیزشها و اعتراضات بین طبقات پایینی و بالایی محسوب میشد فروریخته است. این چالش هم برای جامعه و هم برای حاکمیت خطرناک است.
در شرایط کنونی، روشهای سنتی و تکراری که طی سالهای گذشته برای تعیین دستمزدها استفاده شده است، به ویژه افزایش ۲۰ درصدی دستمزدها، نتوانسته به اندازه کافی نیازهای واقعی مردم را برطرف کنند.