با وجود آنکه مخاطب بخش جدانشدنی از هر رسانه‌ای است، وقتی پایداری چی‌ها برای رسانه تصمیم بگیرند این بخش می‌تواند حذف شود.

جریان جلیلی و جبهه پایداری البته سعی دارند با تشکیک در موارد مختلفی پیرامون مصوبه دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی فشار برای ابلاغ این قانون را به حداکثر برسانند. با این وجود این جریان نمی‌تواند به صورت کامل نیز اختیارات دبیرخانه را زیر سوال ببرد چراکه با این کار بسیاری از مصوبات عجیب تاریخی در دو دهه گذشته ذیل حضور سعید جلیلی در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی نیز با چالش مواجه می‌شوند.

محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی که سکان‌دار این روزهای سینمای ایران است در گفت‌وگویی مفصل با خبرگزاری ایرنا که در دو بخش منتشر شد به نکات متعددی اشاره و نظراتش را تشریح کرد. او و همکارانش در سازمان سینمایی همیشه نسبت به انتقادات خانواده سینما که با جریان مطبوع آنان هم‌نظر نیستند، تهاجمی و تند برخورد کرده، جوابیه و بیانیه و اظهارات آتشین نوشته و صادر کرده‌اند. از جمله در همین گفت‌وگو که او منتقدان را «اخلال‌گران در مسیر پوست‌اندازی سینما» دانست و بر آنان تاخت.

«ظریف» این روزها زیر تیغ است، نه فقط در خیابان و از سوی تندروهای کفن پوش، بلکه در مجلس و از سوی حامیان انتخاباتی سعید جلیلی در پارلمان.

در شرایطی که بسیاری از کارشناسان و دلسوزان کشور، به دلیل انتقادهای ملایم و منطقی، از حضور در رسانه ملی محروم‌اند، تریبون‌های اصلی در اختیار افرادی قرار می‌گیرد که سابقه آن‌ها چیزی جز تهدید، توهین و تفرقه‌افکنی نیست.

روزنامه اصولگرای نزدیک به قالیباف به ادعای عجیب سعید جلیلی درباره تعرض به ایران واکنش نشان داد.

جلیلی از جنس احمدی نژاد و رئیسی نیست. او عصاره طرز فکر مصباح است. خود سیستم نظام از جلیلی ترسید. به طور سازمان دهی عجیبی تونستند این رای را برای او درست کنند.

روزنامه اصلاح طلب شرق در گزارشی ضمن اشاره به خسارات رخ داده در پرونده کرسنت به نقش سعید جلیلی در این ماجرا پرداخته و خواستار پاسخگویی او شده است.

این روزها دوباره موضوع کرسنت با مصادره یکی از املاک شرکت نفت در روتردام هلند و عملکرد سعید جلیلی در این ماجرا میان کارشناسان سیاسی در حال بحث است و موضوعی است با وجود اینکه سال‌ها از ان می‌گذرد هنوز زوایای پنهان ان آشکار نشده و بخصوص سعید جلیلی و یار وی علیرضا زاکانی حاضر نیستند که با وزیر پیشین نفت یعنی بیژن زنگنه مناظره‌ای داشته باشند.

عباس عبدی در نقد بینش محمدتقی مصباح‌یزدی نوشت: ایشان فکر می‌کنند آنچه خودشان به آن رسیده‌اند حتما حرف خداست و هیچ شکی در آن نیست و دیگران هم به ناچار باید همان‌گونه فکر کنند یا در اجرا بپذیرند. در نتیجه از این طریق همه مسائل را حل می‌کنند.