اگرچه شهر رشت امروزه با بحران‌های زیست‌محیطی، ترافیک و فرسایش فرهنگی فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کند، اما اکنون تهدید مهاجرت ناشی از کم‌آبی ملی، بقای آن را نیز به مخاطره انداخته است.

آزادسازی پیاده‌راه فرهنگی رشت از اشغال توسط دست‌فروشان در طول مدت برگزاری یک رویداد مهم بین‌المللی، توانایی مدیریت شهری برای ساماندهی این فضای عمومی را به نمایش گذاشت، اما اجرای انتخابی این قانون، پرسش‌های جدی درباره شبکه‌های پیچیده منافع پنهان موجود و فقدان اراده برای مدیریت پایدار آن به وجود آورده است.

نصب مجسمه مرد پستچی سوار بر موتورسیکلت در پیاده‌راه فرهنگی رشت، در حالی صورت گرفته که تردد موتورسیکلت در این محدوده از سوی پلیس و شهرداری ممنوع اعلام شده است؛ اقدامی که آن را باید یک کج‌سلیقگی تمام‌وکمال دانست.

طرح ممنوعیت دستفروشی در پیاده‌راه فرهنگی شهرداری رشت، قطعاً همانند ممنوعیت تردد موتورسیکلت در همین محدوده، با شکست مواجه خواهد شد. هر طرحی که بدون تحلیل، برنامه‌ریزی و کارشناسی ارائه شود، محکوم به ناکامی است.