به گزارش غیرمنتظره و به نقل از اسپی تاپ، شایان یکتا: در دوران ابتدایی درسی در کتاب فارسی تحت عنوان «پسر هوشیار» داشتیم. مردی الاغش را گم کرده بود. پسرکی گفت: همان الاغ که چشم چپش کور بود و بارش گندم و پای راستش لنگ؟
مرد خوشحال شد و گفت: بله کجا دیدی؟ پسرک گفت من چنین الاغی ندیدم! مرد او را پیش حاکم بُرد. پسرک پاسخ داد: «از آنجا که علف‌های سمت راست جاده خورده شده بود و سمت چپ دست نخورده بود فهمیدم چشم چپش کور بوده. از آنجا که جای پای راستش کم‌عمق‌تر بود فهمیدم پای راستش لنگ بوده و از آنجا که کمی گندم در مسیر ریخته بود فهمیدم بارش گندم بوده»!
این جمله را می‌توان در مورد وضعیت باشگاه شهرداری آستارا نماینده گیلان در لیگ یک کشور تکرار کرد. اما واقعاً «غافلگیر» شدید یا دارید ادا در می‌آورید؟ واقعاً خبر نداشتید که زیر پوست این تیم چه خبر است؟ همین‌الان در رسانه‌های کشوری سرچ کنید و آمارهایی که از این تیم منتشر شده را ببینید. از جمله: بدهی میلیاردی شهرداری آستارا، پنجره بسته نقل انتقالاتی و عدم صدور کارت بازی بازیکنان و…
این آمارها بحرانی نیست؟ هر کدام از آن‌ها به‌تنهایی می‌تواند برای یک باشگاه تنش و بحران ایجاد کند. اینها را ندیدید؟ نخواندید؟ واقعاً غافلگیر شدید؟
نه پیشگو هستیم و نه چیز دیگری! اما دستکم یادداشت‌های مختلفی را پیرامون شهرداری آستارا داشته‌ایم که بخش‌هایی از آن را بخوانید:
ما می‌نویسیم و فریاد می‌زنیم و بغض می‌کنیم و نشانه‌ها را یادآوری می‌کنیم تا عاقلان که درگیر رتق‌وفتق امور باشگاه شهرداری آستارا هستند (البته ان‌شاءالله)! بخوانند و با فضای هواداری آشنا شوند و بدانند این مردم آستارا با هیچ‌کس عقد اخوت ابدی نبسته‌اند و عاقبت دلسردی و قهر با ورزش و فوتبال و طبیعتاً باشگاه خود، فضایی است که برای این شهر خطرناک است و چه بسا دیگر نتوان به‌سادگی خودرو فرو افتاده در دره را بیرون آورد.
نمی‌توان این حقایق را پنهان کرد و نگفت و ننوشت. نمی‌توان از اهالی ورزش مدام خواست که «امیدوار باشید و ان‌شاءالله درست می‌شود». این نسخه قرار است تا چند دهه بیمار را زنده نگه دارد؟
البته که علاقه‌ای به هیجانی کردن فضا در روزهایی که به آرامش و تعقل نیازمندیم نداریم اما رسالت ما همان است که گفتم و نوشتم؛ نشان دادن سوراخ‌های دیواره سد، انعکاس صداهای هواداران بی‌صدا و نهیب زدن به سیاستمدارانی که ورزش را رها کرده اند! اگر غیر از این باشیم «روابط عمومی» هستیم نه خبرنگار و نویسنده‌ای که قرار است حرف مردم را بزند. سال‌ها بعد وقتی به نوشته‌هایمان برگردیم خودمان را سرزنش می‌کنیم که چرا دیدیم و سکوت کردیم و دست به توجیه زدیم؟
کاسه صبر این هواداران دارد لبریز می‌شود و تا ابد نمی‌شود همه گناهان را به گردن این‌وآن انداخت. برخی از جریان‌ها در راستای منافع خود بر این طبل می‌کوبند.
ناامیدشدن هواداران از تصمیم‌گیران یک خطر برای ورزش آستارا است. نه‌تنها برای فوتبال و مالکین این تیم که برای کل شهر آستارا یک تهدید است. یک تهدید اجتماعی که ممکن است از هر تهدید دیگری در منطقه اثرات کاری‌تری بگذارد.
آقایانی که می‌فرمایید از وضعیت شهرداری غافلگیر شدید، برای درک شرایط باشگاه و درد هواداران لزومی ندارد استراتژیست بزرگی باشید، همین که کمی «پسر هوشیار» باشید کفایت می‌کند. این‌همه چراغ دارید و بیراهه می‌روید به ما حق نمی‌دهید در «مدیریت و تیمداری»تان شک کنیم؟ تا ابد نمی‌توان از چاله‌ها در آمد. قدر این مردم و هواداران را بدانید.
- کد خبر 117943
- پرینت
